مجید فضلی - دانشجوی دکتری عمران - هیدرولیک، دانشگاه تربیت مدرس
مسعود قدسیان - استاد هیدرولیک، دانشگاه تربیت مدرس
سیدعلی اکبر صالحی نیشابوری - دانشیار سازه های هیدرولیکی، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از روشهای متداول برای حفاظت دیواره رودخانه در برابر آبشستگی استفاده از آبشکنهاست. در قوس رودخانه ها نیز برای جلوگیری از آبشستگی در مجور دیواره خارجی قوس می توان از آبشکن استفاده نمود. از جمله پارامترهای مهم در طراحی آبشکن در قوس تعیین حداکثر عمق آبشستگی در اطراف آبشکن می باشد. ازجمله پارامترهای اثر گذار بر عمق حداکثر آبشستگی دراطراف آبشکنها می توان از موقعیت نصب آبشکن در قوس و نیز طول آبشکن نام برد. به منظور بررسی اثر موقعیت نصب آبشکن در قوس و نیز طول آن بر فرآیند آبشستگی در کانالهای قوسی شکل آزمایشهایی درمدل هیدرولیکی در یک فلوم با قوس 90 درجه انجام پذیرفت. برای مصالح کف فلوم ازماسه با دانه بندی یکنواخت استفاده گردید. مقایسه توپوگرافی بستر در قوس برای حالت باو بدون آبشکن انجام پذیرفته و ارتباط بین عمق حداکثر آبشستگی با موقعیت آبشکن در قوس و طول آبشکن بیان می گردد.

توپوگرافی بستر ، قوس 90 درجه ، آبشستگی ، آبشکن