مقایسه روشهای مختلف کشت بذر و جنین و بررسی اثر زغال فعال در بهینه سازی کشت درون شیشه گیاه دارویی باریجه (Ferula gummosa Boiss.)

گیاه ارزشمند دارویی باریجه (Ferula gummosa Boiss.) از خانواده چتریان، بومی ایران و در حال انقراض می باشد که به دلیل رفتار باردهی سالانه (منوکارپیک) و خواب طولانی بذر، تولید انبوه اقتصادی آن با مشکل جدی مواجه است. بنابراین اولین قدم برای اصلاح ژنتیکی این گیاه، توانایی تولید تعداد زیادی گیاهچه سترون با بنیه مناسب، در زمان کم، به منظور تهیه ریزنمونه هایی با بنیه مناسب می باشد. در این پژوهش، کشت درون شیشه ای جنین باریجه در محیط کشت MS رقیق شده (۴/۱)، طی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی شامل فاکتورهای A در ۲ سطح (کشت جنین به صورت افقی؛ و به صورت عمودی به طوری که نیمی از جنین درون محیط باشد و برگهای جنینی رو به بالا باشند) و B در ۴ سطح (استفاده از ۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ گرم در لیتر زغال فعال) با ۳ تکرار انجام شد. صفات مختلف رشد به مدت ۵ هفته اندازه گیری شدند. همچنین کشت بذر در ۴ محیط آب مقطر، MS۴/۱ جامد، خاک و کاغذ صافی مرطوب بررسی شد. روشهای کشت جنین، توانستند گیاهچه های قویتر و بیشتری را در زمان کمتر، در مقایسه با روشهای کشت بذر تولید نمایند. درنهایت بهترین گزینه، استفاده از کشت جنین به صورت عمودی در محیط MS۴/۱ حاوی ۵/۰ گرم در لیتر زغال فعال بود. بدیهی است که استفاده از زغال فعال، شرایطی بسیار مشابه با رشد در محیط طبیعی را برای گیاه فراهم خواهد آورد.

کلیدواژه ها:

باریجه (Ferula gummosa Boiss.) ، کشت جنین ، زغال فعال ، گیاهچه ، ریزنمونه