تاثیر کاربرد ورمی کمپوست و کود فسفات زیستی بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه دارویی انیسون (Pimpinella anisum L.)

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 251

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-26-4_001

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

چکیده مقاله:

مصرف کودهای بیولوژیک در یک نظام کشاورزی پایدار، موجب پایداری عملکرد به ویژه در تولید گیاهان دارویی می گردد. انیسون (Pimpinella anisum L.) نیز یک گیاه دارویی اسانس دار بوده و دانه مهمترین اندام حاوی اسانس می باشد. به همین منظور در تحقیقی اثر ورمی کمپوست و کود فسفات زیستی بر عملکرد و اجزاء عملکرد انیسون شامل ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه، به صورت آزمایش فاکتوریل دو فاکتوره با استفاده از فاکتورهای ورمی کمپوست (۰، ۵ و ۱۰ تن در هکتار) و کود فسفات زیستی (عدم تلقیح، تلقیح با بذر و تلقیح با بذر+ محلول پاشی بر روی خاک در مرحله ساقه رفتن) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار در ایستگاه تحقیقات همند دماوند (وابسته به موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور) در سال زراعی ۱۳۸۸ مورد مطالعه قرار گرفت. مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال ۵% انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته (۱/۵۰ سانتی متر)، تعداد چتر در بوته (۲/۳۳ چتر)، عملکرد بیولوژیک (۲/۹۷۹۷ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (۲/۲۹۷۳ کیلوگرم در هکتار) با مصرف ۱۰ تن ورمی کمپوست حاصل گردید ولی وزن هزاردانه تحت تاثیر ورمی کمپوست قرار نگرفت. کود فسفات زیستی نیز دارای تاثیر معنی داری بر روی ارتفاع بوته و وزن هزاردانه نبود، ولی اثر معنی داری بر روی سایر صفات داشت؛ به طوری که بیشترین تعداد چتر در بوته (۵/۲۹ چتر)، عملکرد بیولوژیک (۸/۷۷۶۸ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (۶/۲۵۷۱ کیلوگرم در هکتار) با دو بار مصرف کود فسفات زیستی بدست آمد. البته اثرهای متقابل هم افزایی و مثبت نیز در بین فاکتورها مشاهده شد که می توان به اثر متقابل فاکتورها بر عملکرد بیولوژیک اشاره کرد. بنابراین طبق نتایج بدست آمده، تیمار شامل کاربرد ۱۰ تن ورمی کمپوست و مصرف دو بار کود فسفات زیستی، بهترین نتیجه را داشته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدتقی درزی

استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن

محمدرضا حاج سیدهادی

استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن

فرهاد رجالی

استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات خاک و آب کشور