اثر عصاره هیدروالکلی گیاه تاج خروس (Amaranthus caudatus L.) بر کاهش برخی از ریسک فاکتورهای آترواسکلروز خرگوش های هایپرکلسترولمیک

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-27-4_016

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

چکیده مقاله:

هایپرکلسترولمی، رژیم های سرشار از کلسترول و فشارهای اکسیداتیو موجب افزایش سطح کلسترول تام و در نتیجه سبب پیشرفت آترواسکلروز می شوند. آنتی اکسیدان ها نقش مهمی در بازدارندگی و جمع آوری رادیکال های آزاد دارند. گیاه تاج خروس (Amaranthus caudatus L.) کاهش دهنده لیپید و یک عامل آنتی اکسیدانی می باشد. هنوز مشخص نیست که تاج خروس موجب کاهش آترواسکلروز می شود. هدف از این مطالعه نشان دادن اثر تاج خروش در کاهش برخی از ریسک فاکتورهای موثر در آترواسکلروز است که با کاهش فشارهای اکسیداتیو ارتباط دارد. در این تحقیق، خرگوش ها به طور تصادفی در ۴ گروه ۵ تایی تقسیم شدند. گروه اول با رژیم غذایی استاندارد به مدت ۷۵ روز، گروه دوم با رژیم پرکلسترول (کلسترول ۱% وزن غذا) به مدت ۷۵ روز، خرگوش ها در گروه ۳ و ۴ برای ۴۵ روز رژیم پرکلسترول ۱٪ و پس از آن به ترتیب در گروه سوم رژیم معمولی و گروه چهارم عصاره تاج خروس (mg/kg.bw۱۵۰) به مدت ۳۰ روز دریافت نمودند. نمونه خون در ابتدا، ۴۵ روز و بعد از ۷۵ روز به ترتیب رژیم غذایی برای اندازه گیری آپولیپوپروتئین B (apoB)، مالون دی آلدئید (MDA)، آپولیپوپروتئین A (apoA) و OX-LDL جمع آوری گردید. نتایج مطالعات نشان داد که تیمار با تاج خروس برای ۳۰ روز موجب کاهش معنی دار apoB، MDA و کاهش OX-LDL می شود. همچنین سطح apoA افزایش معنی داری داشته است. حیواناتی که رژیم معمولی را به مدت ۳۰ روز دریافت کرده بودند کاهش معنی داری در این فاکتورها نشان ندادند. تاثیر تاج خروس احتمالا به دلیل کاهش فشارهای اکسیداتیو می باشد و احتمالا دارای اثر آنتی آتروژنیک بوده و می تواند به عنوان یک رژیم غذایی مهم در کاهش آترواسکلروز نقش داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نجمه کبیری

کارشناس ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان

صدیقه عسگری

دانشیار، مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان، مرکز تحقیقات فیزیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پریوش رحیمی

کارشناس ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان