بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر جوانه زنی و استقرار دانه رست های بنگ دانه (Hyoscyamus niger L.)

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 209

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-28-4_006

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

چکیده مقاله:

پرایمینگ یکی از روشهای بهبود جوانه زنی بذر است که می تواند باعث افزایش و یکنواختی جوانه زنی بذر شده و استقرار گیاهچه در مزرعه را حتی در شرایط تنش تسهیل نماید. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر اسموپرایمینگ بر بهبود جوانه زنی بذر بنگ دانه (Hyoscyamus niger L.) و تعیین بهترین تیمار برای استقرار گیاهچه، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند، در سال ۱۳۸۹ اجرا گردید. تیمارهای پرایمینگ شامل زمان در سه سطح (۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت)، و پتانسیل اسمزی در سه سطح (۵/۰-، ۱- و ۵/۱- مگاپاسکال) برای نمک های نیترات پتاسیم، کلریدسدیم، و فسفات دی هیدروژن پتاسیم بودند. نتایج نشان داد که اثر اصلی تیمارهای پتانسیل اسمزی و زمان پرایمینگ بر درصد جوانه زنی معنی دار نبود، اما در مورد سایر صفات در سطح احتمال ۱% معنی دار گردید. اثر متقابل پتانسیل اسمزی و زمان فقط بر دو صفت متوسط زمان جوانه زنی و طول ریشه چه به ترتیب در سطح احتمال ۱% و ۵% معنی دار شد. مقایسه میانگین اثر متقابل تیمارهای پرایمینگ نشان داد که تیمار بذر به مدت ۷۲ ساعت با نیترات پتاسیم و فسفات دی هیدروژن پتاسیم با پتانسیل اسمزی ۵/۱- مگاپاسکال بیشترین تاثیر را بر بهبود مولفه های جوانه زنی بذر بنگ دانه دارا بود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مصطفی شافع

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

محمدعلی بهدانی

استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

مجید جامی الاحمدی

استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند