محمد خلج - گروه زمی نشناسی دانشگاه پیام نور تهران

بررسی پتانسیل لرزه­ای گسل­های تهران به عنوان پایتخت ایران امری ضروری است. گذرگاه­ها یا مسیرهای تنش (Stress Trajectories) برای این برآورد کارگشا هستند، زیرا تجمع آن­ها در اطراف یک گسل می­تواند نشانه پتانسیل لرزه­زایی آن باشد. در این پژوهش، از داده­های خش­لغز گسلی برای تحلیل تنش دیرین استفاده شد. بر این پایه، منطقه به شش محدوده پایدار تنشی تفکیک شده و میانگین تنش دیرین در هر یک از این محدوده­ها به دست آمد. در گام بعد بر پایه میدان تنش میانگین به دست آمده از هر محدوده و چرخش داده­های گسلی بر اساس تئوری آندرسن برای رژیم تنشی فشاری، نقشه گذرگاه­های تنش برای میدان تنش میانگین حاکم بر منطقه در طول زمان زمین­شناسی رسم شد. آرایش گذرگاه­های تنش بیشینه و همگرایی ضعیف آن­ها در محل تلاقی گسل­ها، نشانگر تبعیت آن­ها از رژیم تنش کلی حاکم بر منطقه است و افزایش میزان تنش و پتانسیل لرزه­ای در محل تلاقی گسل­های بزرگ، بسیار محدود است.    

Stress Trajectory, Multiple Inverse Method, Convergent Faults, Seismic Hazard, Mamlouk, Ghasre Firouzeh., معکوس چند گانه, گسل های همگرا, پتانسیل لرزه ای, ماملوک, قصر فیروزه. گذرگاه تنش, روش