ردیابی ژن های عمده برای برخی از صفات اقتصادی مرغان بومی استان یزد با استفاده از روش های مختلف آماری

در تحقیق حاضر، مشاهدات مربوط به صفات عملکردی شامل وزن ۸ و ۱۲ هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخم­مرغ و میانگین وزن تخم­مرغ به منظور ردیابی ژن­های عمده­ی موثر بر این صفات در جمعیت مرغ­های بومی یزد، مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفته است. احتمال تفرق ژن­های عمده در صفات مذکور با استفاده از آزمون­های ساده آماری شامل آزمون­های نرمالیته، بارتلت، لون و فین برای باقی­مانده­ها و آنالیز پیشرفته­ی بیزی،  بررسی شد. تفرق ژن­های عمده برای صفات وزن بدن درسنین ۸ و ۱۲ هفتگی و نیز تعداد تخم­مرغ تولیدی تایید شد، بنابراین، مدل توارث مختلط شامل اثرات ژن عمده و اثرات  پلی­ژنی در مقایسه با مدل صرفا پلی­ژنی برای این صفات، برازش بهتری خواهد داشت. در مورد صفات وزن ۸ هفتگی و وزن ۱۲ هفتگی، نسبت واریانس تبیین شده از طریق اثرات پلی­ژنی بیشتر از نسبت واریانس ژنتیکی ژن­گاه ژن عمده به واریانس فنوتیپی کل بود. در مورد  تعداد تخم­مرغ تولیدی نسبت واریانس ژنتیکی ژن­گاه ژن عمده به واریانس فنوتیپی کل، بیشتر از نسبت واریانس تبیین شده توسط اثرات پلی­ژنی بود. بنابراین، بیشتر واریانس مشاهده شده برای این صفت در جمعیت مرغ­های بومی یزد، با تفرق ژن عمده تبیین می­شود.با توجه به تایید تفرق ژن عمده با آنالیز بیزی در صفات وزن ۸ و ۱۲ هفتگی و تعداد تخم­مرغ در مرغ­های بومی یزد، می­توان استفاده از تکنیک­های مولکولی را برای نقشه­یابی ژن­های عمده­ی مربوطه در این صفات توصیه نمود. 

کلیدواژه ها:

Bayesian analysis ، Bartlett test ، Major gene segregation ، Mixed inheritance ، Native fowl ، آنالیز بیزی ، تفرق ژن عمده ، آزمون بارتلت ، توارث مختلط ، مرغ های بومی