علی هاتفی
آرمین توحیدی
ابوالفضل زالی
سعید زین الدینی
مهدی گنج خانلو

در این پژوهش، اثر به کارگیری بتا-۲ آگونیست زیلپاترول هیدروکلرید به­عنوان یک محرک رشد بر شاخص­های رنگ، ویژگی­های شیمیایی (محتوای پروتین، چربی، خاکستر و ماده خشک) و برخی از خصوصیات کیفی برای مصرف­کننده (افت پخت، تردی، آبداری، طعم، شدت بد طعمی و پذیرش کلی) ماهیچه راسته در بزغاله­های نر اخته شده نژاد مهابادی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از ۱۶ بزغاله نر اخته شده مهابادی با میانگین وزنی و سنی به ترتیب ۸۴/۱±۲۳ کیلوگرم  ۶ ماهه برای دوره پروار ۹۳ روزه در دو گروه (n=۸) مورد استفاده قرار گرفتند. بزغاله­ها با جیره­ای بر پایه ۲/۱۵ درصد پروتئین و ۳۵/۲ مگاکالری انرژی متابولیسمی تغذیه شدند. در روز ۶۰ دوره پروار، این بتاآگونیست در سطح ۲/۰ میلی­گرم بر کیلوگرم وزن زنده به بزغاله های مورد نظر به مدت ۳۰ روز خورانده شد. بزغاله­ها بعد از سپری کردن ۳ روز دوره محرومیت از مصرف زیلپاترول هیدروکلرید، در کشتارگاه صنعتی کشتار شدند و لاشه­های حاصل در دمای °C۴  به مدت ۲۴ ساعت نگه­داری شدند. بعد این مدت و پس از ارزیابی رنگ، ماهیچه راسته از ناحیه دنده ۱۱ تا ۱۳ جدا و در دمای °C۱۸- نگهداری شد. استفاده زیلپاترول هیدروکلرید سبب افزایش محتوای پروتئین (۰۱/۰P<)، خاکستر (۰۸/۰P<)، رطوبت (۰۵/۰P<) و کاهش چربی (۰۵/۰P<) ماهیچه شد. اما سبب افزایش درصد اتلاف (۰۵/۰P<) پخت و کاهش پذیرش گوشت (۰۱/۰P<) از طرف مصرف­کنندگان ارزیاب شد. هم­چنین، زیلپاترول موجب کاهش شاخص­های رنگی اشباعیت، a*، b* و افزایش L* (۰۱/۰P<) و زاویه رنگ (۰۵/۰P<) شد. بر اساس یافته های این پژوهش، بتاآگونسیت زیلپاترول­هیدروکلرید سبب بهبود ترکیب شیمیایی و شاخص­های رنگ، ولی کاهش خصوصیات چشایی گوشت در بزغاله­های نر اخته شد.

Beta-۲ agonist, Color, Kid, Meat acceptability, Zilpaterol hydrochloride, بتا-۲ آگونیست, بزغاله, پذیرش گوشت, رنگ, زیلپاترول هیدروکلرید