تعیین روابط بین انتقال ماده خشک و برخی صفات مورفولوژیک در ژنوتیپ های جو به کمک تجزیه به عامل ها تحت شرایط تنش کم آبی
محل انتشار: پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی، دوره: 4، شماره: 10
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 227
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCB-4-10_008
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
چکیده مقاله:
در این مطالعه تجزیه به عاملها و تعیین سهم صفات مختلف در بروز صفات کمیدر جو مورد بررسی قرار گرفت. ۴۰ ژنوتیپ جو به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. سطوح تنش آبی به عنوان عامل اصلی به صورت آبیاری کامل (شاهد)، تنش متوسط (یک دوم آب آبیاری) وتنش شدید (قطع آبیاری) و ژنوتیپها به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. عملکرد دانه تنها با مقدار انتقال ماده خشک ساقه همبستگی مثبت و معنیدار در سطح احتمال یک درصد نشان داد. نتایج تجزیه به عاملها در شرایط بدون تنش و تنشیک دوم آبیاری، ۵ عامل اول و در شرایط تنش قطع آبیاری ۴ عامل اولرا تعیین کرد که به ترتیب ۹۶/۸۳%، ۶۶/۸۳% و ۱۳/۷۴% از تغییرات دادهها را توجیه نمودند. در کل، در هر سه سطح تنش صفات سهم انتقال ماده خشک از ساقه و سپس پدانکل به دانه بسیار حایز اهمیت بودند و با افزایش سطح تنش صفات مقدار انتقال ماده خشکاز ساقه و پدانکل، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، طول میانگره دوم، طول پدانکل و طول محور سنبله اهمیت بیشتر و صفات کارایی انتقال از ساقه و پدانکل به دانه، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه اهمیت کمتری در گزینش بهترین ژنوتیپها پیدا کردند. به طور کلی، از نتایج حاصل میتوان چنین استنباط کرد که صفات مربوط به انتقال میتوانند شاخصهای مهمی برای ارزیابی و انتخاب ژنوتیپهای جو تحت شرایط تنش خشکی به حساب آیند.
کلیدواژه ها: