بررسی برخی ژنوتیپ های سویا (Glycine max) تحت تنش شوری
عنوان مقاله: بررسی برخی ژنوتیپ های سویا (Glycine max) تحت تنش شوری
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-8-18_007
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-8-18_007
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیه کامروا
نادعلی بابائیان جلودار
نادعلی باقری
خلاصه مقاله:
سمیه کامروا
نادعلی بابائیان جلودار
نادعلی باقری
شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که تولید محصولات زراعی را تحت تاثیر قرار میدهد. شناسایی گیاهان مقاوم به شوری از جمله سویا، که یکی از گیاهان مهم روغنی محسوب می شود، از اهمیت زیادی برخوردار است. بدین منظور آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار درگلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شوری در ۴ سطح (۳، ۰، ۶ و ۸ دسی زیمنس بر متر) بهصورت محلول کلرید سدیم و تعداد ۸ ژنوتیپ بود. نتایج نشان داد، اثر ژنوتیپ برای تمامی صفات مورد مطالعه و اثر شوری و اثر متقابل ژنوتیپ و شوری برای تمامی صفات بهجز صفت تعداد گره در ساقه معنی دار شد. با افزایش میزان شوری کاهش معنیداری در اغلب صفات مشاهده شد. نتایج به دست آمده موید این نکته است که در شرایط تنش شوری رشد گیاه محدود میشود، بهطوری که در تیمار صفر ( شاهد) مقدار محصول تولید شده حداکثر و در شوری ۸ دسیزیمنس بر متر کمترین مقدار محصول بهدست آمد. طبق دادههای حاصل از آنالیز صفات رقم Hill CE متحملترین رقم به تنش شوری و ارقام Ford و ۰۳۲-۲۴۰-D حساس هستند.
کلمات کلیدی: Morphological traits, Salinity, Seed yield, Soybean, شوری, سویا, صفات مورفولوژیک, عملکرد دانه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284875/