اثر وانادیل سولفات بر میزان مصرف محیط کشت توسط سلول های مرزه خوزستانی و بیوسنتز رزمارینیک اسید
عنوان مقاله: اثر وانادیل سولفات بر میزان مصرف محیط کشت توسط سلول های مرزه خوزستانی و بیوسنتز رزمارینیک اسید
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-9-24_021
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JCB-9-24_021
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
امیر صحرارو - Department of Horticulture, University of Gilan
عبدالکریم زارعی - Department of Biotechnology, Jahrom University
محمد حسین میرجلیلی - Department of Agriculture, Medicinal Plants and Drugs Research Institute, Shahid Beheshti University
وحید اکبرپور - Department of Horticulture, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
پیوریفیکاسیون کورچته - Department of Plant Physiology, Faculty of Biology, University of Salamanca, E-۳۷۰۰۷ Salamanca
خلاصه مقاله:
امیر صحرارو - Department of Horticulture, University of Gilan
عبدالکریم زارعی - Department of Biotechnology, Jahrom University
محمد حسین میرجلیلی - Department of Agriculture, Medicinal Plants and Drugs Research Institute, Shahid Beheshti University
وحید اکبرپور - Department of Horticulture, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
پیوریفیکاسیون کورچته - Department of Plant Physiology, Faculty of Biology, University of Salamanca, E-۳۷۰۰۷ Salamanca
کاربرد بیوتکنولوژی برای تولید متابولیتهای دارویی مهم از سلولهای گیاهی و همچنین افزایش تولید این متابولیتها با بهره گیری از الیسیتورهای زیستی و غیرزیستی مورد توجه پژوهشگران میباشد. این تحقیق بهمنظور بررسی کاربرد ماده وانادیل سولفات (الیسیتور غیرزیستی) بر الگوی مصرف محیط کشت توسط سلولهای مرزه خوزستانی و همچنین اثر آن بر تولید رزمارینیک اسید انجام گرفت. برای این منظور سلولهای حاصل از کشت سوسپانسیون سلولی مرزه خوزستانی پس از ۴ بار واکشت در محیط کشت مایع بی-۵ به همراه پنج میلی گرم در لیتر بی ای (بنزیل آدنین) و یک میلیگرم در لیتر آی بی ای
(ایندول بوتریک اسید) کشت گردید. غلظتهای وانادیل سولفات صفر، ۵/۲ و ۵ میلی گرم در لیتر بکار رفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان مصرف محیط کشت توسط سلولهای کشت شده در وانادیل سولفات ۵/۲ میلی گرم در لیتر بوده است. این در حالی است که وزنخشک بدست آمده در پایان دوره، برای سلولهای این تیمار کمتر از بقیه بود. همچنین تیمار ۵ میلی گرم در لیتر وانادیل سولفات، وزن خشکی تقریبا برابر با شاهد نشان داد. بیشترین میزان بیوسنتز رزمارینیک اسید در پایان دوره مربوط به غلظت ۵/۲ میلی گرم در لیتر بود که نشاندهنده این است که کاربرد این ماده میتواند اثر مثبتی در بیوسنتز ماده دارویی رزمارینیک اسید داشته باشد. بطور کلی نتایج این پژوهش مشخص کرد که کاربرد برخی غلظتهای ماده وانادیل سولفات به عنوان یک الیسیتور غیر زیستی در مرزه خوزستانی توانست زیتوده خشک را در حد شرایط نرمال حفظ کرده و از طرف دیگر افزایش بیوسنتز ماده دارویی رزمارینیک اسید را نیز در پی داشت. بنابراین میتوان این ماده را بهعنوان یکی از مواد آیندهدار در
کشتهای سوسپانسیون سلولی مرزه خوزستانی برای افزایش تولید رزمارینیک اسید پیشنهاد کرد.
کلمات کلیدی: Biomass, Cell suspension, Elicitor, Plant metabolite, زی توده خشک, سوسپانسیون سلولی, الیسیتور, متابولیت گیاهی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1284757/