تاثیر اصلاح کننده های خاک روی تعییرات آب نمود و رسوب نمود در شرایط آزمایشگاهی

عدم وجود اطلاعات کافی در خصوص چگونگی توزیع زمانی رواناب و رسوب ناشی از هر رگبار در حوزه­های آبخیز از عمده مشکلات موجود در موفقیت پروژه­های حفاظت آب و  خاک است. حال آن­که پژوهش­های مرتبط با آن در مقیاس­های مختلف و به ویژه در تعامل با کاربرد افزودنی­ها بسیار کم مورد توجه قرار گرفته است. از این­رو پژوهش آزمایشگاهی حاضر در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد سه تیمار و با سه تکرار به منظور بررسی اثر اصلاح کننده­های آلی (کاه و کلش برنج و کود دامی) و غیرآلی خاک (پلیمر بیش اندوز TA-۲۰۰) به­ترتیب با مقادیر ۵/۰، ۳/۰ و ۰۵/۰ کیلوگرم بر مترمربع در فرآیند رواناب و رسوب خروجی از کرت و شیب ۳۰ درصد برای خاک­های شنی- لومی جمع آوری شده از عمق ۲۰-۰ سانتی­متری خاک سطحی مراتع ییلاقی البرز در شمال ایران باران­های شبیه­سازی شده با شدت های ۳۰، ۵۰، ۷۰ و ۹۰ میلی متر بر ساعت انجام شده است. نتایج نشان داد که تیمارهای حفاظتی در مقایسه با تیمار شاهد توانستند تاثیر معنی­داری (۰۵/۰ P<) در تغییرات آب نمود و رسوب نمود داشته باشند. علاوه بر آن، تغییرات آب نمود و رسوب نمود در شدت های مختلف نشان داد که تیمار حفاظتی کاه و کلش تاثیر بیش­تری (۶۰/۴۵ درصد در مقایسه با سایر تیمارها از جمله شاهد) بر آب نمود و رسوب نمود در شدت های مختلف داشت. 

کلیدواژه ها:

Alborz Rangeland ، Erosion Plots ، Soil Conditioners ، Soil loss ، Super Absorbent ، افزودنی های خاک ، سوپرجاذب ، کرت های فرسایش ، مراتع البرز ، هدررفت خاک