مهرورزی واسطه های عشق و تجلیات آن در داستانهای عاشقانه پارسی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی دانش و فناوری حقوق و علوم انسانی ایران
- کد COI اختصاصی: STLH01_157
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 422
نویسندگان
دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
استاد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
چکیده
داستانهای عاشقانه سرشار از مفاهیم ارزشمند و بیانگر شیوه های زندگی و آمال و آرزوهای یک ملت در طول تاریخ است. یکی از شخصیتهایی که در داستانهای فارسی، حضور شایان توجهی دارد، »واسطه« است. او در سراسر داستان در جهت تقویت پیوند و رابطه مهرورزانه بین دلدادگان کوشش می کند. وی در صحنه های داستان، نقشها و ویژگیهای مختلفی دارد. یکی از ویژگی های او که از خصوصیات برتر انسانی و اخلاقی نیز هست، مهرورزی و دلنوازی است. در این پژوهش، موضوع »مهرورزی واسطه های عشق و تجلیات آن در داستانهای عاشقانه پارسی« با روشی تحلیلی-توصیفی در ۷ داستان غنایی زبان فارسی مورد کاوش قرار گرفته است. هدف این بود که چگونگی مهربانی و غمخواری واسطه های عشق و نمودها و نشانه های این خصلت در داستانها استخراج و از لا به لای ابیات، نمایان و تحلیل گردد. در پایان این تلاش نتایجی از این دست، حاصل آمد: -۱ مهربانی واسطه نسبت به دلدادگان، دارای جلوه های گوناگونی از این قبیل است: دلسوزی، مراقبت، خیرخواهی، وفاداری و فداکاری. -۲ برخی از نشانه های مهر و محبت واسطه در این داستانها عبارتند از: - گریه و زاری واسطه بر اثر مشکلی که برای عاشق یا معشوق پیش آمده است. - بیدار ماندن تا بامدادان و مراقبت از دلداده. - نگرانی نسبت به آسیبی که به دلدادگان برسد. - امید دادن و حفظ آرامش روحی و روانی عشاق. - کمک به اتخاذ تصمیم خردمندانه. - از خود گذشتگی و تحمل سختیهای فراوان برای خدمت به دلدادگان.کلیدواژه ها
مهربانی، عشق، واسطه، داستانهای عاشقانه، دلدادگان.مقالات مرتبط جدید
- زیست مدرن و عوامل منفی تغییر ارزش های اخلاقی از دیدگاه اسلام (مبتنی بر آرای آیت الله جوادی آملی)
- تحلیل مولفه های دگرگونی نامطلوب نظام ارزشی در منظومه تفکر اسلامی
- تحلیل زبان شناختی خطبه حضرت خدیجه (س) «مطالعه موردی خطبه ازدواج خدیجه (س) با پیامبر اکرم (ص)»
- چالش های شکاف نسلی در عصر دیجیتال و راهکارهای جبرانی آن
- واکاوی ترجمه بینانشانه ای تصاویر نوشتار در صور الکواکب عبدالرحمن صوفی (مطالعه موردی صورت های فلکی انسانی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.