سبک مدیریت معلم و ارتباط آن با سازگاری دانش آموزان از دیدگاه معلمان در شهرستان ماکو در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹

هدف پژوهش حاضر، بررسی سبک مدیریت معلم در کلاس درس و ارتباط آن با سازگاری دانش آموزان از دیدگاه معلمان میباشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه ی مورد بررسی، شامل کلیه معلمان دوره متوسطه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به تعداد ۱۸۰ نفر میباشد. با توجه به جامعه آماری، حجم نمونه آماری این تحقیق با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۱۱۸ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری در این تحقیق، به صورت تصادفی طبقه ای نسبتی بود و بر اساس آن، ۴۶ دبیر زن و ۷۲ دبیر مرد به عنوان نمونه انتخاب شدند. بنابراین ۱۱۸ پرسشنامه در بین معلمان توزیع شد و پس از جمع آوری و حذف داده های پرت، تجزیه و تحلیل داده ها با ۱۱۰ پرسشنامه انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS۲۱ انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آماری توصیفی فراونی، مد، میانه، میانگین، واریانس، انحراف معیار و دامنه ی تغییر و نیز استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، و آزمون t استفاده گردید. به طور کلی نتایج نشان داد بین سبک مدیریت تعامل گرایانه و سازگاری عاطفی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، بین سبک مدیریت تعامل گرایانه و سازگاری اجتماعی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، بین سبک مدیریت تعامل گرایانه و سازگاری تحصیلی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، از دیدگاه معلمان، دانش آموزان در هر سه مولفه ی سازگاری عاطفی، سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی در سطح مطلوبی قرار دارند و بین دیدگاه معلمان زن و مرد در مورد سازگاری دانش آموزان تفاوت معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، سبک مدیریت تعامل گرایانه ، سازگاری ، سازگاری دانش آموزان.