محمدعلی علی زاده - دانشیار، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علی اشرف جعفری - استاد، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سید اسماعیل سیدیان - کارشناس، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
معصومه ایزد پناه - مربی پژوهشی، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محمود امیرخانی - کارشناس، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
محمدرضا پهلوانی - کارشناس، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
لیلا حسینی - کارشناس، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
معصومه رمضانی یگانه - کارشناس، گروه تحقیقات بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

به منظور بررسی صفات مورفولوژیکی و فنولوژیکی خصوصیات ۶۸ جمعیت از پنج گونه جنس آنتمیس (Anthemis altissima L.، A. haussknechtii Boiss. & Reut.، A. pseudocotula Boiss.، A. tinctoria L. و A. triumfettii (L.) All.) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ۳ تکرار در سال زراعی ۹۱-۹۰ در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی البرز کرج اجرا شد. ۱۳ صفت قطر طولی و عرضی تاج پوشش، سطح تاج پوشش، ارتفاع و تعداد گل در بوته، زمان گلدهی و برداشت، وزن تر و خشک، سرشاخه، درصد و عملکرد اسانس، درجه حرارت تجمعی رشد روزانه، GDD زمان گلدهی و برداشت اندازهگیری شدند. میانگین صفات رویشی و عملکرد سرشاخه در گونه A. pseudocotula بیشتر از سایر گونه ها بود. این گونه با داشتن کمترین GDD در زمان ظهور گل و رسیدن نسبت به سایر گونه ها زودرس تر بود. عملکرد اسانس دو گونه A. altissima و A. triumfettii به ترتیب با ۳۳ و ۵۹ گرم در بوته از سه گونه دیگر بیشتر بود. عملکرد سرشاخه جمعیت های اردبیل و خوی۱ گونه A. tinctoria، بیشتر از سایر جمعیت ها بود. عملکرد سرشاخه جمعیت های سمنان۱ و سمنان۲ گونه A. triumfettii و عملکرد اسانس جمعیت های شاهرود و سمنان۲ از جمعیت های دیگر بیشتر بود. البته جمعیت لوشان و سلماس زودرس تر بودند. جمعیت گلستان گونه A. haussknechtii دارای بیشترین عملکرد سرشاخه و اسانس و زودرس تر بود. در گونه A. pseudocotula جمعیت گلستان۲ دارای بیشترین عملکرد سرشاخه و تولید اسانس بوده و جمعیت های گلستان۱ و زنجان۱ و زنجان۲ زودرس بودند. البته بین جمعیت های گونه A. altissima تنوع معنی داری وجود نداشت. در همه گونه ها رابطه مستقیمی بین افزایش عملکرد سرشاخه و تولید اسانس با زودرسی وجود داشت، به طوری که جمعیت های زودرس دارای عملکرد سرشاخه و اسانس بیشتری بودند که از این ویژگی می توان در تولید ارقام مقاوم به خشکی در شرایط دیم استفاده کرد.

فنولوژی, Anthemis tinctoria L, A. triumfettii (L.) All, A. altissima L, A. haussknechtii Boiss. & Reut, A. pseudocotula Boiss