یکی از دغدغه های انسان امروزی آب و آلودگی آن است. از این رو بشر سعی دارد تا در کنار زندگی مرفه و مکانیزه خود سرچشمه حیات را پاکیزه نگه دارد و از آلودگی آن جلوگیری کند. هدف از این تحقیق بررسی عوامل آلاینده ای است که از طریق پساب خروجی کارخانجات کاشی وارد آب های سطحی یا زیرزمینی می گردد. گرچه محل احداث واحد صنعتی و نوع آب مصرفی و نحوه تولید اثر بسزایی بر کیفیت پساب هر واحد می گذارد، ولیکن از بسیاری جهات وجه تشابه وجود دارد. با انجام آزمایش های شیمیایی بر روی فاضلاب خروجی می توان به نتایج کلی دست یافت. آلایندگی از حیث جامدات محلول و نامحلول در کلیه واحدها خارج از حد مجاز استانداردهای زیست محیطی ایران است و باید تصفیه اولیه و ته نشینی بر روی آن اعمال گردد. میزان اکسیژن خواهی شیمیایی و بیولوژیکی نیز در حد بالا می باشد. میزان عناصر سنگین بسته به نوع خاک بکار رفته در تهیه کاشی متفاوت بوده ولی بهرحال بیش از حد مجاز است. نکته مهم دیگر وجود یون سیانید در فاضلاب کارخانجات کاشی بدلیل استفاده از ترکیبات سیانیدی می باشد گرچه بمیزان قابل ملاحظه ای کاهش و حتی حذف می گردد، ولیکن باید در هنگام ارتباط مستقیم این نوع فاضلاب ها با آب های سطحی یا سفره های آب زیرزمینی دقت خاصی بعمل آید.