مهرداد رمضان نیا - دانشگاه جواهر لعل نهرو، نیو دهلی

پژوهش درباره ی فرهنگ چاپ، بخشی از زیرمجموعه ی تاریخ فرهنگی را تشکیل می دهد که مشخصا به فرآیند چرخش فرهنگی متاثر از نشر می پردازد. در این زمینه، دگرگونی های زیربنایی برای بازتولید متون اتفاق می افتد که ابعاد وسیعی را در حوزه فرهنگی بازآفرینی می کند. تغیرات فرهنگی ناشی از چاپ، به منزله ی ابراز اندیشه، در دنیای مدرن، به برآیند آگاهی جدیدی از بافتار اجتماعی حاصل از کنش خواندن منجر می شود. فرهنگ چاپ فارسی، به منزله ی بخشی از تاریخ چاپ در هند، کمتر مورد توجه تاریخ نگاران به خصوص در موضوعات مربوط به تاریخ اجتماعی فرهنگی فارسی قرار گرفته است. این مقاله، سعی دارد بخشی از تلاش های هندیان پارسی نویس را پیرامون سره خواهی نویسی فارسی نشان دهد. مقاله بر اساس محوریت «فرهنگ چاپ»، در شکل دهی مبحث سره خواهی نویسی فارسی در نوشتارهای تاریخی و فرهنگ نامه ها در میانه ی سده ی نوزدهم هند، حول تفکرات «پارسی نگاری» میرزا غالب دهلوی، شکل یافته است. به این معنی که چاپ، رابطه ی نزدیکی با ریخت سازی هویت فرهنگی آن زمانه پیدا کرد و شکل جدیدی از شبکه رسانشی بین مولف، ناشر و خوانندگان را آفرید. لازم به ذکر است تحلیل ادبی از مباحث مطرح شده دراین مقاله نمی گنجد.

Print Culture, Persian Prose, Refinement Writing Movement, Lexicography, Ghalib Dehlavi, فرهنگ نشر/ چاپ, نثر فارسی , جنبش سره نویسی, فرهنگ نامه نویسی, غالب دهلوی.