داریوش رحمانیان - دانشگاه تهران
زهرا حاتمی - دانشگاه تهران

از دستاوردهای ارتباط ایران و غرب در دوره معاصر تلاش برای بازاندیشی در الگوهای ذهنی سنتی بود که در این راستا، اندیشهگران متجدد ایرانی مفهوم کودکی و جایگاه کودکان را به چالش کشیده، تعریف جدیدی از کودکی ارائه داده اند که جامعه را به دورهای جدید وارد کرده است. پرسش اصلی مقاله حاضر آن است که کودک ایرانی در روند نوسازی دوره رضاشاه، چه جایگاهی داشته و مفهوم کودکی در این دوره دچار چه دگرگونیهایی شده است؟ فرضیه اصلی تحقیق حاضر آن است که مفهوم کودکی در دوره ی رضاشاه، برآیند تحولاتی بود که در ذهنیت عمومی از دوره پیشامشروطه آغاز شده، به عنوان بخشی از مطالبات اندیشهگران مشروطهخواه درآمده و با گذر از دوره قاجاریه به پهلوی به عنوان میراثی به جامعه و حکومت جدید، رسیده است. حکومت رضاشاه با محوریت دادن به کودکان، سیاستهایی را طرح و اجرا کرد که سرمنشا تغییرات گسترده در جامعه گردید.

Keywords: Child, Modernity, Qajarid, Pahlavi., واژه های کلیدی: کودک, کودکی, تجدد, قاجاریه, پهلوی.