بررسی تاثیر گوگرد و مایه تلقیح تیوباسیلوس بر قابلیت جذب فسفر در گیاه کلزا

تامین فسفر مورد نیاز گیاهان از دو طریق استفاده از کودهای شیمیایی و بیولژیک امکانپذیر است. مقدار زیادی از فسفر موجود در کودهای شیمیایی بعد از ورود به خاک نامحلول شده و از دسترس گیاهان خارج میشود. ورود کودهای شیمیایی مصرفی در کشاورزی به آبهای زیرزمینی، باعث ایجاد معضلات زیست محیطی میشود. ریزجاندارانی به نام اکسید کنندههای گوگرد شکل نامحلول فسفر خاک را به شکل محلول تبدیل میکنند. به منظور بررسی تاثیر گوگرد و مایهتلقیح باکتری تیوباسیلوس بر کاهش pH و افزایش قابلیت جذب فسفر آزمایشی گلخانهای در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد کرج واقع در ماهدشت بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 15 تیمار شامل 5 سطح گوگرد عنصری (kg/ha 1000 ،800 ،600 ،400 ) و سه سطح تیوباسیلوس (بدون مایهتلقیح، 5 و 10 گرم مایهتلقیح، با جمعیت 107 باکتری در گرم مایهتلقیح) با سه تکرار در سال 88- 89 به اجرا درآمد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر کلیه منابع تغییرات بر قابلیت جذب فسفر و کاهش pH در سطح 1% معنیدار بود. متوسط فسفر قابل جذب در تیمارهای بدون تلقیح ppm21 بوده در حالیکه این مقدار در تیمارهای تلقیح شده ppm 26/48 بوده و اثر متقابل گوگرد و باکتری، فسفر قابل جذب را در مقایسه با حداقل مقدار کود، 165 % افزایش داد وpH خاک در مقایسه با خاک کشت نشده 1/05 واحد کاهش یافت. افزایش جذب فسفر توسط گیاه هم معنی دار بود، وزن خشک گیاه نیز افزایش یافت ولی از نظر آماری معنیدار نبود.

کلیدواژه ها:

باکتریتیوباسیلوس ، فسفر ، کودبیولوژیک ، گوگرد ، مایه تلقیح