روش ایمونوهیستوشیمی در تشخیص لنفوم هوجکین و مقایسه آن با روش های متداول

مقدمه لنفوم هوجکین نئوپلاسم بدخیم سلولهایB وکمتر T بوده و می تواند با انواع بیماری های خوش خیم و بدخیم اشتباه گردد. انواع مختلف این بیماری و بیماریهای قابل اشتباه با آن سیر، پیش اگهی و درمان متفاوت دارند.امروزه استفاده از روش های تشخیصی پیشرفته مثل استفاده از رنگ آمیزهای ایمنوهیستوشیمی می تواند در افتراق انواع مختلف این لنفوم از یکدیگر و نیز سایر مواردی که با آن قابل اشتباه است، بسیار کمک کننده و مفید باشد . روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی و گذشته نگر بر ۵۳ مورد از مواردی که در طی دوره ده ساله (فروردین ۷۴ تا فروردین ۸۴) در مرکز آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) تشخیص لنفوم هوجکین داده شده بود انجام شد. بررسی میکروسکوپی مجدد، رنگ آمیزی معمولی، اختصاصی و ایمنوهیستوشیمی جهت تایید یا رد تشخیص اولیه هم انجام گرفت. نتایج مشاهدات به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی و SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج از ۵۳ مورد با تشخیص اولیه لنفوم هوجکین در بررسی های دقیق تر بعدی در۴۷ مورد (۸۸/۷%) لنفوم هوجکین تایید شد و در ۶ مورد (۱۱/۳%) تشخیص به لنفوم غیر هوجکینی (۵ مورد لنفوم سلول بزرگ B باغلبه سلول T و یک مورد تشخیص احتمالی لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک ) تغییر یافت. در موارد تائید شده، لنفوم هوجکین میانگین سن ابتلا ۴۰ سال و به جز نوع اسکلروز ندولر، در مردان (۲/۵ برابر) شایعتر بود. اکثر موارد لنفوم هوجکین از نوع با سلولاریته مخلوط (۳۹ مورد، ۵۴/۷%) بود. نتیجه گیری با توجه به اینکه قبلا در ۶ مورد (۱۱/۳%) با میکروسکوپ معمولی و بدون استفاده از ایمنوهیستوشیمی تشخیص اشتباه داده شده بود و از آنجایی که درمان و پیش اگهی لنفوم هوجکین با سایر بیماری هایی که با آن قابل اشتباه است، متفاوت می باشد، در تشخیص لنفوم هوجکین خصوصا نوع با فقدان لنفوسیتی و نوع ندولر با غلبه لنفوسیت استفاده از روش های تکمیلی مثل ایمنوهیستوشیمی جهت تائید تشخیص الزامی است

کلیدواژه ها:

ایمنوهیستوشیمی ، لنفوم ، لنفوم هوجکین