اثر نوع و غلظت محلول غذایی بر ویژگی های فیزیولوژیک و مورفولوژیک توت فرنگی در کشت هیدروپونیک

به ‍منظور بررسی اثر نوع محلول غذایی (مورگان، دو برابر  مورگان، نیم مورگان، هوگلند، نیم هوگلند) بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاه توت فرنگی رقم پاروس در کشت هیدروپونیک (۷۵ درصد پرلیت + ۲۵ درصد کوکوپیت) آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در محیط گلخانه انجام شد. نتایج نشان دادند که نوع محلول غذایی آثار متفاوتی بر ویژگی های رشدی بوته و کیفیت میوه توت فرنگی داشت، به گونه ای که بیش ترین تعداد برگ در بوته (۷/۱۶ عدد)، ارتفاع اندام هوایی (۲۸/۶۲ سانتی متر)، وزن تازه (۱۱/۷ گرم) و خشک (۲/۶۶ گرم) در بوته اندام هوایی مربوط به تیمار نیم هوگلند بود. ولی بیش ترین وزن تازه (۱۵/۱۵ گرم) و خشک (۱/۴ گرم) در بوته ریشه به ترتیب در تیمارهای دو برابر مورگان و مورگان مشاهده شدند. میوه گیاهان تیمار شده با محلول غذایی مورگان بیش ترین میزان ویتامین ث (۸۳/۴ میلی گرم در ۱۰۰ میلی لیتر عصاره) و مواد جامد محلول (۵/۷ درصد) را دارا بودند، و تیمار نیم مورگان بیش ترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون (۰/۱۷ درصد) را ایجاد کرد. محلول های غذایی بر قطر طوقه، pH، سفتی و رنگ میوه اثر معنی دار نداشتند. بنابراین تیمار نیم هوگلند برای دوره رویشی پیشنهاد می شود زیرا از طرفی سبب بهبود شرایط رشدی می شود و علاوه بر این، آب و مواد غذایی کم تری استفاده می شود. اما با تیمارهای مورگان و نیم مورگان میوه هایی با کیفیت بیش تر به دست آمد. از آنجا که با محلول غذایی مورگان، میزان ویتامین ث (به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی) و مواد جامد محلول (به عنوان عامل ایجاد طعم) بیش تری تولید شدند، این محلول غذایی برای دوره زایشی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

Total acid ، Soluble solids ، Morgan ، Vitamin C ، Hoagland. ، اسید کل ، مواد جامد محلول ، مورگان ، ویتامین ث ، هوگلند