CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر کودهای بیولوژیک بایوفرام و پروبیوتیک بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه گوجه فرنگی گیلاسی

عنوان مقاله: اثر کودهای بیولوژیک بایوفرام و پروبیوتیک بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه گوجه فرنگی گیلاسی
شناسه ملی مقاله: JR_STGC-12-2_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

سکینه کرامت - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture and Natural Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
بهروز اسماعیل پور - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture and Natural Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
مهدی بهنامیان - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture and Natural Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
حسن ملکی لجایر - Department of Plant and Medicinal Plants, Faculty of Agriculture (Meshgin-shahr Campus), University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
مرتضی شیخعلیپور - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture and Natural Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
عقیل فولادی گرجان - Department of Horticultural Science, Faculty of Agriculture and Natural Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran

خلاصه مقاله:
به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای بیولوژیک بر دو رقم گوجه فرنگی گیلاسی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه ای در شهرستان نیر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کودهای بیولوژیک پروبیو ۹۶ (حاوی باکتری های تیوباسیلوس) و بایوفارم (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزوسپریلوم) در غلظت های صفر، ۰/۵، ۱ و ۱/۵ درصد روی دو رقم گوجه فرنگی گیلاسی میینگ و هوآنگ جن جو بودند که پس از انتقال نشاء و در ۴ مرحله به صورت کود-آبیاری و خیس کردن خاک استفاده شدند. نتایج نشان داد که ترکیبات تیماری رقم میینگ در غلظت ۰/۵ و یا ۱ درصد بایوفارم بدون اختلاف معنی دار با غلظت ۱/۵ درصد پروبیو، بیشترین عملکرد را موجب شدند. غلظت کلروفیل a و کل در رقم میینگ با مصرف بایوفارم ۰/۵ درصد بیشترین مقدار را داشت. بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدان کل در ترکیب تیماری کاربرد کود بیولوژیک بایوفارم با غلظت ۱ درصد و رقم میینگ مشاهده شد، درحالی که کم ترین آن متعلق به تیمار کودی پروبیو با غلظت ۱/۵ درصد در رقم هوآنگ جن جو بود. بیشترین غلظت لیکوپن و ویتامین ث از کاربرد پروبیو با غلظت ۱/۵ درصد به دست آمد، درحالی که بیشترین غلظت فنل متعلق به استفاده از بایوفارم با غلظت ۱/۵ درصد و پروبیو با غلظت یک درصد بود. در این آزمایش رقم میینگ در اکثر صفات به ویژه ویژگی های رشدی و فیزیولوژیک نسبت به رقم هوآنگ جن جو برتر بود. با افزایش غلظت تیمارهای کودی به ویژه کود بیولوژیک بایوفارم، وضعیت کمی و کیفی گوجه فرنگی گیلاسی بهبود معنی داری یافت، به گونه ای که امکان جایگزینی کودهای شیمیایی با این کودهای زیستی وجود دارد.

کلمات کلیدی:
Biofarm, Chlorophyll, Lycopene, Probiotic, Quality., بایوفارم, پروبیوتیک, فنل, کلروفیل, لیکوپن

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1282323/