کوپل مدل پلاستیسیته دوسطحی دافالیاس-پوپوف با روش های تخمینی تنش-کرنش ریشه ناچ در مسائل تنش-صفحه ای تحت بار تک محوره یک سویه

در اکثر قطعات مکانیکی، ناپیوستگی هندسی یا ناچ وجود دارد. معمولا پاسخ ماده در اطراف این ناپیوستگی ها الاستوپلاستیک است. چون تحلیل های پلاستیسیته پیچیده و زمان بر هستند، محققین، روش های تخمینی بر اساس رفتار الاستیک خطی ماده پیشنهاد داده اند. در این مقاله، روش تخمینی جدیدی برپایه کوپل کردن مدل پلاستیسیته دوسطحی دافالیاس-پوپوف، با روش های نیوبر نموی و چگالی انرژی کرنشی معادل نموی، ارائه می شود. اگرچه روش جدید معادلات ساده ای دارد، اما مدل پلاستیسیته دافالیاس-پوپوف دارای چالش ها و پیچیدگی هایی است. نحوه ی تعیین پارامتر شکل و اثر خط مرزی بر پیش بینی مدل، از جمله این چالش هاست. به منظور بررسی صحت مدل پیشنهادی و هم چنین بررسی چالش ها، یک ورق با سوراخ بیضی شکل، تحت کشش تک محوره یک سویه، مورد مطالعه قرار می گیرد. فرض شده است که مساله تنش صفحه ای و سوراخ عاری از تنش بوده و رفتار الاستوپلاستیک ورق با معادله رامبرگ-آزگود بیان می شود. نتایج نشان می دهد که در عمده مسائل مهندسی، که در آن ها محدوده کرنش کمتر از ۲۰ درصد است، می توان از اثر خط مرزی بر پیش بینی مدل دافالیاس-پوپوف صرفنظر کرد. هم چنین نشان داده شده است که پارامتر شکل در یک بازه خاص، مقدار بهینه دارد. نتایج نشان می دهد که دقت روش پیشنهادی در تخمین تنش-کرنش، قابل قبول می باشد.

کلیدواژه ها:

تنش-کرنش پلاستیک ، ناچ ، دافالیاس-پوپوف ، نیوبر نموی ، چگالی انرژی کرنشی معادل نموی