کاربرد نانوالیاف الکتروریسی شده در مهندسی بافت: داربست هایی با رهایش آهسته عامل های رشد
عنوان مقاله: کاربرد نانوالیاف الکتروریسی شده در مهندسی بافت: داربست هایی با رهایش آهسته عامل های رشد
شناسه ملی مقاله: JR_BSPR-11-2_003
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_BSPR-11-2_003
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فریبا گنجی - تربیت مدرس
محیا برادران - تربیت مدرس
آمنه صدیقیان - دانشگاه تربیت مدرس
خلاصه مقاله:
فریبا گنجی - تربیت مدرس
محیا برادران - تربیت مدرس
آمنه صدیقیان - دانشگاه تربیت مدرس
مهندسی بافت، یک رویکرد نوین درمانی است که در آن سه عامل سلول، محرکهای مولکولی و داربست نﻘش مهمی دارند. امروزه پژوهشگران مهندسی بافت، برای درمان بیماریهای مختلف و بازتولید و جایگذاری انواع بافتهای بدن، از داربستهای نانولیفی به منظور تﻘلید از ساختار بافت طبیعی و به عنوان راه حلی برای پیشرفت و توسعه داربست های مهندسی بافت، استفاده میکنند. بدین منظور، از میان تمام روش های موجود، معمولا الکتروریسی انتخاب می شود که روش آسان و مﻘرون بهصرفهای برای تولید این سازههاست. زیرا، تنوع و سازه های دستگاهی این فرایند، تولید میکرو-نانوالیاف را با گستره وسیعی از ترکیب و شکل امکانپذیر می سازد. افزون بر این، با استفاده از انواع مولکولهای زیستی و عامل های رشد بههمراه این الیاف، میتوان پاسخ سلولی و بازدهی درمانی را در فرایندهای مهندسی بافت ارتﻘا داد. همچنین، با انتخاب روش مناسب برای بارگذاری این مولکول ها، فرایند را در بافت مدنظر به خوبی کنترل و هدایت کرد. اگرچه انتﻘال و رهایش کنترلشده عامل های رشد هنوز با چالشهای بسیاری مواجه است، اما الیاف الکتروریسی شده میتوانند روزنه پیشرفتی برای انتﻘال هدفمند و کنترلشده داروها و عامل های رشد در مهندسی بافت باشند که به عنوان داربستهای رهایش در علوم پزشکی و مهندسی، استفاده شوند.
کلمات کلیدی: الکتروریسی, مهندسی بافت, رهایش کنترل شده, داربست, عامل رشد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1282104/