تامین و تاکید بر حقوق زنان روستایی، ضرورتی اجتناب ناپذیر

بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را جمعیت ساکن در روستاها تشکیل داده؛ اما از نظر برخورداری از امکانات در حوزه های مختلف، در وضعیت مناسبی نبوده و شتاب خالی شدن روستاها از جمعیت، موید این موضوع می باشد. متاسفانه، تلاشهای صورت گرفته برای توسعه روستاها نیز مانع این مساله نگردیده است. زنان روستایی در این میان مظلوم تر بوده و آسیب بیشتری از فقر توسعه، نصیبشان گردیده است به گونه ای که حقوق آنها تا حدود زیادی به-دلیل محرومیت آموزشی و بهداشتی نادیده گرفته شده است. از سوی دیگر، نهادهای مدنی فعال در حوزه حقوق زنان نیز تمرکز فعالیتهای خود را بر مسایلی گذاشتهاند که بیشتر متوجه خواسته های زنان شهرنشین بوده و خود این مساله، باعث ایجاد شکاف عظیمی در میان زنان روستایی و شهری از حیث موضوعات فرهنگی، اجتماعی و حقوقی میشود.زنان روستایی در کنار مردان، در اقتصاد خانواده، نقش اساسی و محوری داشته و علاوه بر آن، نقش همسری، مادری و نگهداری و تربیت فرزندان و انجام کلیه امور خانه نیز بر دوش آنان است؛ با اینحال، از نظر حقوقی، (بدلیل فقدان آموزش و اطلاع از حقوق خود) کمترین جایگاه را داشته؛ گویی همه ی موارد مذکور، جزء وظایف ذاتی ایشان است که این امر، ضرورت بازنگری اساسی در آموزش آنان را اجتناب ناپذیر نموده است؛ زیرا در غیر اینصورت، تبعیض غیرمنصفانه ای برای آنان تداوم داشته و فرصتهای بالندگی و رشد از آنان سلب خواهد شد.بی توجهی یا کم توجهی دولتها به این مقوله باید اصلاح شده و آنان باید در کنار فراهم نمودن امکانات ضروری در امر آموزش و آگاهی بخشی به زنان روستایی (و البته، مردان روستایی به طور متوازن)، حقوق مدنی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایشان را در اولویت قرار داده و ضمن ارایه مشوق های لازم، موانع پیشرو را مرتفع کرده و برنامه ریزی مناسبی که آثار مثبتی دارد، برای توسعه آن داشته باشند؛ به گونه ای که از یکسو، باعث افزایش رضایت مندی آنها گردیده و از سوی دیگر، موجب تحکیم و تعالی خانواده و جامعه شده و تعارضها و تفاوتهای بین جامعه شهری و روستایی را تا حد ممکن کاهش خواهد داد و فرزندان تربیت شده در این خانواده ها نیز در مواجهه با کودکان شهرنشین از موقعیتی مشابه برخوردار خواهند بود.

کلیدواژه ها:

حقوق زنان ، تبعیض ، تعالی خانواده ، حق آموزش ، فقر توسعه.