تاثیر متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید بر تولید بتولین و بتولینیک اسید در کشت سوسپانسیون سلولی توس (Betula pendula Roth.)

این پژوهش با هدف افزایش تولید بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از کشت سوسپانسیون سلولی گیاه توس (Betula pendula Roth.) و محرک های متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید انجام شد. در این تحقیق ابتدا رشد سلولی طی دوره ۱۶ روزه بررسی شد. سپس دو محرک متیل جاسمونات (در غلظت های ۰، ۵۰،۱۰۰،۱۵۰ و ۲۰۰ میکرومولار) و سالیسیلیک اسید (در غلظت های ۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میکرومولار) به طور جداگانه به محیط کشت های ۸ روزه اضافه شدند و سلول ها ۱، ۲، ۳، ۵ و ۷ روز پس از اعمال تیمارها برداشت شدند. وزن تر، خشک و درصد زنده مانی سلول ها بررسی شد و میزان بتولین و بتولینیک اسید با استفاده از دستگاه HPLC ارزیابی شد. نتایج بدست آمده افزایش معنی دار غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات را بر میزان ماده موثره، وزن تر و خشک سلول ها نشان داد. به طوری که حداکثر میزان بتولین (۵/۲ میلی گرم بر گرم وزن خشک) تحت تاثیر غلظت ۱۰۰ میکرومولار سالیسیلیک، دو روز پس از اعمال تیمار مشاهده شد که ۴ برابر نسبت به شاهد افزایش نشان داد. همچنین در میزان بتولینیک اسید، یک روز پس از اعمال تیمار ۲۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید افزایش ۵/۴ برابری نسبت به شاهد، حدود ۵ میلی گرم بر گرم وزن خشک مشاهده شد. بیشترین محتوی بتولین تحت تاثیر متیل جاسمونات در غلظت ۵۰ میکرومولار، هفت روز پس از اعمال این غلظت، به میزان ۳/۲ میلی گرم بر گرم وزن خشک بدست آمد. همچنین حداکثر سطح بتولینیک اسید در غلظت ۱۰۰ میکرومولار متیل جاسمونات، دو روز پس از اعمال این غلظت به میزان ۳ میلی گرم بر گرم وزن خشک مشاهده شد. در مجموع تاثیر تیمار سالیسیلیک اسید بر تولید بتولین و بتولینیک اسید به طور معنی داری بیشتر از تیمار متیل جاسمونات بود.

کلیدواژه ها:

بتولین ، بتولینیک اسید ، محرک ، HPLC