تاثیر تلقیح بذر با سویه های مختلف باکتری و قارچ میکوریزا بر رشد، تولید اسانس، خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی ریحان (Ocimum basilicum L.)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 252
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-34-5_009
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1400
چکیده مقاله:
این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تیمار بذرها با سویه های مختلف کودهای زیستی باکتریایی (شاهد، آزوسپریلیوم ۲۱، سودوموناس۱۶۸، ازتوفایو، باسیلوس و ترکیبی از سویه ها) و سویه های مختلف کود زیستی میکوریزا (شاهد، Glomus mossae، G. intaradices، G. hoei و هر سه سویه قارچ میکوریزا) بر رشد، تولید اسانس و خصوصیات فیزیولوژیک ریحان (Ocimum basilicum L.) انجام شد. این آزمایش در سال زراعی ۱۳۹۵ به صورت اسپلیت پلات پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در مزارع دانشگاه آزاد اسلامی ملکان اجرا گردید. صفات مورد اندازه گیری شامل ارتفاع بوته، سطح برگ، شاخص کلروفیل، محتوای کلروفیل a و b، تعداد روزنه در سطح رویی برگ، تعداد روزنه در سطح زیرین برگ، درصد اسانس، عملکرد اسانس، عملکرد ماده خشک، گایاکول پراکسیداز، کاتالاز و پرولین بودند. در این مطالعه، تیمارهای کود زیستی قارچ میکوریزا اثر مثبتی بر رشد و عملکرد اسانس ریحان داشت. علاوه بر بهبود شاخص های رشدی، شاخص های فیزیولوژیک ازجمله محتوای کلروفیل a و b، تعداد روزنه و محتوای آنتی اکسیدان ها در اثر کاربرد کود میکوریزا افزایش یافت. عملکرد اسانس تنها تحت تاثیر کاربرد آزوسپریلیوم ۲۱، کاربرد ازتوفایو و کاربرد ترکیبی از سویه های کود زیستی باکتریایی به ترتیب به میزان ۱۶.۱، ۱۱.۹ و ۱۷.۹ درصد افزایش یافت که این افزایش عمدتا ناشی از افزایش درصد اسانس ریحان بود. برخلاف خصوصیات رشدی، شاخص های فیزیولوژیک مانند محتوای کلروفیل a و b و محتوای آنتی اکسیدان ها به طور مثبتی تحت تاثیر کاربرد کود زیستی باکتریایی قرار گرفته و افزایش یافت. با توجه به نتایج این بررسی کاربرد آزوسپریلیوم ۲۱، کاربرد ازتوفایو و کاربرد ترکیبی از سویه های کود زیستی باکتریایی همراه با هر یک از سویه های قارچ میکوریزا باعث افزایش خصوصیات کمی و کیفی اسانس ریحان شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الناز فرج زاده معماری تبریزی
استادیار، گروه زراعت، واحد ملکان، دانشگاه آزاد اسلامی، ملکان، ایران
مهدی رشدی ملکی
استادیار، گروه میکروبیولوژی، واحد ملکان، دانشگاه آزاد اسلامی، ملکان، ایران
نوشین فرج زاده معماری تبریزی
دکترای تخصصی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
وحید احمدزاده
کارشناس ارشد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :