مصطفی کوزه گر کالجی - کارشناس ارشد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
محمدرضا اردکانی - استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

زولنگ (Eryngium caeruleum M. Bieb.) یکی از مهمترین گونه های جنس بوقناق در شمال ایران است که از آن به عنوان سبزی صحرایی استفاده می شود. به منظور بررسی اثر کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و درصد اسانس زولنگ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با ۸ تیمار و ۴ تکرار در سال ۱۳۹۳ در ساری اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میکوریزا گونه Glomus mosseae در دو سطح (صفر و ۲۰۰ اسپور در گلدان)، ورمی کمپوست در دو سطح (صفر و ۲۰۰ گرم در گلدان) و چای کمپوست (ورمی واش) در دو سطح (صفر و ۱.۵ لیتر در گلدان های مشخص شده) بود. صفات اندازه گیری شده شامل ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و وزن خشک ریشه، درصد و عملکرد اسانس بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای کاربرد چای کمپوست، ورمی کمپوست و همزیستی میکوریزایی تاثیر معنی داری بر اغلب صفات مورد اندازه گیری داشتند و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. به طوری که بیشترین ارتفاع بوته، درصد اسانس، عملکرد اسانس و تعداد گل از تیمار کاربرد همزمان چای کمپوست× ورمی کمپوست× میکوریزا بدست آمد اثرهای متقابل دوگانه نشان داد که بیشترین وزن خشک بوته ۱.۲۳ گرم از تیمار کاربرد ورمی کمپوست و عدم کاربرد چای کمپوست حاصل شد. نتایج حکایت از آن داشت که کاربرد ورمی کمپوست، چای کمپوست و میکوریزا از طریق در دسترس قرار دادن عناصر غذایی باعث افزایش اجزای عملکرد و بهبود صفات کمی و کیفی گیاه زولنگ گردید.

سبزی اندمیک, کود زیستی, گیاه خوراکی خودرو, ورمی واش