تاثیر ارتباط سیاسی شرکت ها بر شاخص های عملکرد مدیریت مبتنی بر ارزش و کارایی عملیاتی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر ارتباط سیاسی شرکت­ ها بر شاخص ­های عملکرد مدیریت مبتنی بر ارزش و کارایی عملیاتی است. به همین منظور، داده ­های مربوط به شرکت­ های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی ده ساله بین سال­های ۱۳۸۷ الی ۱۳۹۶ برای ۱۱۳ شرکت استخراج و از الگوی رگرسیونی داده­ های ترکیبی به روش حداقل مربعات معمولی و داده ­های ترکیبی پویا به روش گشتاورهای تعمیم یافته با استفاده از نرم افزار آماری ایویوز ۵/۹ استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که شرکت­های دولتی ارتباط مثبت و معناداری با رتبه بندی مدیریت مبتنی بر ارزش دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان می ­دهد که شرکت­های با مالکیت نهادی وابسته به دولت ارتباط منفی و معناداری با رتبه بندی مدیریت مبتنی بر ارزش دارد. همچنین رابطه بین شرکت­های دولتی و کارایی عملیاتی در شاخص بهره ­وری نیروی انسانی مثبت و معنادار و برخلاف آن، بر شاخص کارایی سرمایه­گذاری منفی و معنادار می­باشد. علاوه بر این نتایج فرضیه دوم در خصوص ارتباط بین شرکت­ های شبه دولتی و کارایی عملیاتی نشان از وجود رابطه منفی و معنادار بین شرکت­ های شبه دولتی و هر دو شاخص کارایی عملیاتی دارد. به طورکلی، در خصوص ارتباط بین شرکت­های شبه دولتی و ارزش آفرینی و کارایی عملیاتی می توان ادعا کرد که وجود ارتباط سیاسی نه تنها رفتار مدیران را در ارتباط با انجام وظیفه مباشرتی آن ها را اصلاح نمی­کند، بلکه موجب افزایش هزینه نمایندگی نیز می ­شود؛ بنابراین، به نظر می­ رسد یکی از سازوکارهایی که می ­تواند در کاهش تاثیر نهادهای شبه دولتی در محیط اقتصادی و ایجاد فضای رقابتی نقش داشته باشد، اجرای درست اصل ۴۴ قانون اساسی  و حمایت و ترغیب بخش خصوصی واقعی جهت سرمایه­گذاری در این حوزه­ها می ­باشد.

کلیدواژه ها:

ارتباطات سیاسی ، کارایی عملیاتی ، ارزش آفرینی