تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت آنومی سازمانی (موردمطالعه: کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره))

هرگونه اختلال در نظام هنجاری سازمان ها، نوعی آشفتگی و بی نظمی به بار می آورد که از آن به عنوان آنومی سازمانی تعبیر می گردد که اثرات زیان باری بر سازمان تحمیل می نماید؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت آنومی سازمانی بوده که ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش را ۵۷۱ نفر از کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) تشکیل داده اند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سرمایه اجتماعی از پرسش نامه ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) و مدیریت آنومی سفیدچیان و همکاران (۱۳۹۶) که پایایی آنان با محاسبه آلفای کرونباخ (به ترتیب ۸۳/۰ و ۸۰/۰)، روایی صوری آنان نیز و توسط صاحب نظران استادان و خبرگان آشنا به موضوع تائید شد. تجزیه وتحلیل داده ها نیز به وسیله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم افزارهای SPSS و ۲ PLS انجام گرفت. یافته های مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد همه مسیرها از سرمایه اجتماعی و ابعادش بر مدیریت آنومی سازمانی معنادار بوده و روابط بین آن ها تائید می شود و می توان نتیجه گرفت اتخاذ راهبردهای افزایش سرمایه اجتماعی می تواند از آنومی سازمانی بکاهد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، آنومی ، آنومی سازمانی