رحمان مشتاق مهر - دانشیار دانشگاه تربیت معلم آذربایجان

صادق چوبک متعلق به نسل دوم نویسندگان ایرانی است که پس از تثبیت داستان کوتاه، در ارائه نمونه هایی موفق در این عرصه کوشیدند. چوبک در داستان هایش به زندگی اقشار بینوا و فرودست پرداخت و از زبان و لحن آنان سود برد تا واقعیت های زشت و تلخ حیات را با دقت و جزئیات تمام به تصویر کشد. او در این راه از امکانات و صناعات روایی ویژه ای استفاده کرد که بررسی مجموعه آنها موضوع تحقیق حاضر است. در این مقاله کوشش شده است همه اجزای روایی در داستان های کوتاه چوبک از طرح و شخصیت گرفته تا زاویه دید، زبان، ... تجزیه و تحلیل شود.

ادبیات معاصر, صادق چوبک, داستان کوتاه, شکل شناسی, ناتورالیسم, گفت وگو, زبان عامیانه