بررسی میزان امید و نشاط در دانشگاه های خراسان شمالی و ارائه راهکارهای افزایش آن

امید و نشاط، یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر کیفیت زندگی به ویژه نسل جوان است . وقتی امید به آینده و نشاط در ارتباط با قشر دانشجو به عنوان آینده سازان جامعه مطرح می شود اهمیت آن دوچندان می شود پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان امید و نشاط در دانشگاههای خراسان شمالی و ارائه راهکارهای افزایش آن در دانشگاههای استان خراسان شمالی که در سال تحصیلی ۹۶-۹۸ مشغول به تحصیل بوده اند انجام شده است. روش تحقیق مورداستفاده در این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی است.جمع آوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه استاندارد امید به زندگی و پرسشنامه شادی و نشاط انجام شد جامعه آماری تحقیق را کلیه دانشجویان (۲۸۰۰۰ نفر) ثبت نام شده در مقاطع تحصیلی کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاههای خراسان شمالی که با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند.تجزیه و تحلیل اطلاعات با کمک نرم افزار SPSS۲۳ در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در سطح آمار توصیفی از آمارههایی نظیر توزیع فراوانی نسبی (سن ، مقطع، گروه تحصیلی، رشته تحصیلی، محل دانشگاه ) آزمون نرمال ، آزمون کولموگروف اسمیرونوف ، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون t آزمون های ضریب همبستگی پیرسون ، رگرسیون خطی، استفاده شد .در پژوهش حاضر ضریب همبستگی بین میزان امید و نشاط ۰٫۵۳۴ ، که حاکی از رابطه همبستگی مثبت بوده است. و همچنین رابطه همبستگی بین امید و رضایت از زندگی برابر با۰.۴۲، امید و آراستگی ظاهری برابر ۰٫۲۰، امید و تعامل اجتماعی برابر ۰٫۳۲ ، امید و کار آیی فردی برابر ۰٫۲۳ ، امید و کمک به دیگران برابر۰,۵۴، تفکر عاملی بانشاط برابر با ۵۰۰. ، سنجش تفکر راهبردی بانشاط برابر با۰.۵۴است.نتایج پژوهش نشان داد که بین امید و رضایت از زندگی ،آراستگی ظاهری ،تعامل اجتماعی ،کارایی فردی و کمک به دیگران و همچنین بین نشاط و تفکر عاملی و تفکر راهبردی رابطه معناداری وجود دارد .

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، شادی و نشاط ، دانشجویان ، تفکر عاملی ، تفکر راهبردی