بررسی عملکرد کانال گزارش در سنجش طیف مشارکتی برای شبکه های رادیوشناختی

در این مقاله با توجه به کمبود پهنای باند فرکانسی و افزایش شدت نیاز به طیف فرکانسی و استفاده غیربهینه از طیف تخصیص داده شده به کاربران، رادیوی شناختگر را به عنوان ابزاری مناسب جهت بهبود استفاده از طیف فرکانسی معرفی می کنیم. در این راستا قابلیت ها و چالش های پیش رو در رادیوشناختگر مطرح شده و سنجش طیف را به عنوان یک از وظایف آن جهت حس کردن محیط رادیویی برسی می کنیم. از بین روش های سنجش طیف، سنجش طیف مشارکتی را مورد بحث و برسی قرار میدهیم . مطالعات وسیعی در سنجش طیف مشارکتی انجام شده که شامل روش های آشکارسازی و همکاری SUs و قانون های FC است. فرآیند سنجش طیف به سه بخش تقسیم می گردد. ۱- تشخیص مشارکت فردی ۲- گزارش و ائتلاف۳- انتقال داده. در سنجش طیف مشارکتی دو مرحله مهم شناسایی و گزارش وجود دارد. تعداد مورد نیاز کانالهای گزارش دهی بستگی به تعداد سنسورهای طیف یا کابران ثانویه دارد که مربوط به گزارش عملکرد کانال و پیچیدگی برنامه ریزی کانال است. پس طراحی کانال گزارش می توانند چالش برانگیز باشد. ما در این تحقیق یک طرح گزارش دهی کانال بر حسب پروتکل های دسترسی شامل S-Aloha و دسترسی چند گانه R-Aloha را طراحی میکنیم. تاثیر روشهای برنامه ریزی کانال گزارش در پیشبرد عملکرد طیف مشارکتی می باشد. در این راستا با فرض های مناسب و متداول، مدل مسئاله طرح و تشریح و اهم نتایج تحقیقات انجام شده ارائه و تحلیل می شود.