این پروژه بر روی کاهش هدایت الکتریکی آب متمرکز شده است. حضور یون های مختلف باغلظت های متفاوت باعث ایجاد هدایت الکتریکی در آب می شوند. هدایت الکتریکی بالا نشان دهنده حضور بیش از حد یون ها بوده که می تواند اثرات سویی روی سلامتی بشر داشته باشد. علاوه بر آن اینگونه آب ها برای کشاورزی هم مضر می باشند. برای کهاش هدایت الکتریکی در مرحله اول از مخلوط رزین آنیونی و کاتیونی استفاده شد. این رزین ها هرکدام به طور جداگانه احیا شدند و گروه های OH و H در سطح آنها جایگزین کاتیون ها و آنیون های موجود گردید. پارامترهای مختلف از قبیل اثر مقدار رزین، نسبت رزین آنیونی وکاتیونی و هدایت اولیه محلول روی کاهش هدایت الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت. امواج فراصوت در زمان های کوتاه و مقادیر کم جاذب اثر قابل توجهی از خود نشان می داد. در مرحله بعد پرژه بر روی جایگزینی یک جاذب طبیعی به جای رزین متمرکز شد. جاذب های مختلف گیاهی برای این منظور مورد استفاده واقع شد. خزه بعنوان مناسبترین جاذب گیاهی جایگزین رزین  کاتیونی گردید. با بررسی آب سد دوستی، ترکیب آب بر اساس ترکیب آب سد دوستی از یون های سدیم، کلسیم و منیزیم انتخاب شد. با استفاده از ترکیب خزه و رزین آنیونی، کاهش هدایت الکتریکی به خوبی انجام شد. در این مرحله رزین آنیونی به عنوان جاذب آنیون ها و الیاف گیاهی خزه به عنوان جاذب کاتیون های عمل می کردند. نتایج نشان می دهد که وجود الیاف گیاهی خزه قابل رقابت و در بعضی موارد بهتر از رزین کاتیونی عمل کرده و به همراه رزین آنیونی باعث کاهش هدایت الکتریکی می شود. بعلت اندرکنش های قوی جاذب انتخاب شده با یون های موجود در محیط آبی، نتایج نشان می دهد که برای گونه های مورد نظر نیازی به اعمال امواج فراصوت هم نمی باشد.