بررسی ماهیت قواعدعمومی عقود اذنی در نظام حقوقی ایران و فقه شافعیه

زمینه و هدف: عقود اذنی یکی از پرکاربردترین قراردادهایی هستند که افراد در طول زندگی خود استفاده می نمایند. برهمین اساس، در غالب کتب فقهی و حقوقی مصادیق عقد اذنی به طور جداگانه و به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. مصادیق عقد اذنی علی­رغم تفاوت­هایی که با یکدیگر دارند، تابع یکسری احکام و قواعد مشترک می باشند.روش شناسی: پژوهش حاضر با روش تحلیلی - توصیفی انجام شده است.یافته ­ها و نتایج: با بررسی های صورت گرفته موارد ذیل را می توان به عنوان قواعد عمومی  عقود اذنی احصا نمود: امانی بودن ماذون در عقود اذنی، جایز بودن عقود اذنی، امکان سلب حق فسخ طرفین در عقود اذنی، رضایی بودن عقود اذنی، انحلال عقد اذنی در صورت فوت، جنون و سفه هر یک از طرفین در مواردی که رشد معتبر است.

کلیدواژه ها:

عقد اذنی ، قواعد عمومی ، جواز ، حق فسخ ، انحلال