اثربخشی آموزش توجه بر مهار توجه، توجه متمرکز، و توجه پراکنده دانش آموزان دختر دارای اضطراب امتحان

زمینه و هدف: اضطراب امتحان حالتی از اضطراب عمومی بوده و شامل پاسخ ­های شناختی، جسمانی و رفتاری مرتبط با ترس از شکست است که به هنگام وقوع عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش توجه بر مهار توجه، توجه متمرکز و توجه پراکنده دانش آموزان دختر دارای اضطراب امتحان بود. روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. به منظور انجام این پژوهش نمونه ای متشکل از ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر با اضطراب امتحان دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ به روش نمونه گیری خوشه ای چند­مرحله ای انتخاب و در گروه های آزمایش و گواه به صورت تصادفی جایدهی شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (ساراسون، ۱۹۸۴) و ابزار اندازه گیری توجه متمرکز و پراکنده و پرسشنامه مهار توجه (دیری بری و رید، ۲۰۰۲) بود. قبل از اجرای متغیر مستقل از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد. سپس گروه آزمایش مداخله آموزشی را در طی ۸ جلسه آموزشی در طول ۲ ماه دریافت کرد. داده های به دست آمده توسط تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش توجه بر مهار توجه، توجه متمرکز و پراکنده تاثیر معناداری داشته است (p < ۰/۰۰۱). میزان تاثیر آموزش توجه بر مولفه های مهار توجه، توجه متمرکز و پراکنده به ترتیب ۵۳، ۵۴ و ۴۰ درصد بود. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان از آموزش توجه جهت افزایش توجه و تمرکز دانش­آموزان دارای اضطراب امتحان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Attention training ، attention control ، focused and dispersed attention ، test anxiety ، آموزش توجه ، مهار توجه ، توجه متمرکز و پراکنده ، اضطراب امتحان