مقایسه هوش هیجانی دانش آموزان یک زبانه و دوزبانه و نقش آن در نگرش نسبت به یادگیری زبان انگلیسی

زمینه و هدف: دوزبانگی عبارت از حالتی است که فرد به زبان دیگری غیر از زبان مادری خود آموزش می­ بیند و این خود مشکلاتی را برای اقلیت­ های زبانی به خصوص در تحصیل فراهم می­کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه­ هوش هیجانی دانش ­آموزان یک زبانه ( فارس ) و دوزبانه ( فارس- بلوچ ) و نقش آن در نگرش نسبت به یادگیری زبان انگلیسی انجام شد. روش: طرح پژوهش توصیفی،  از نوع علی- مقایسه ­ای است. جامعه آماری شامل تمامی دانش ­آموزان دوره­ دوم متوسطه شهر چابهار در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ بود که به صورت نمونه­ گیری طبقه­ ای ۲۴۰ دانش­آموز (۱۲۰ فارس و ۱۲۰ بلوچ) انتخاب شده و  پرسشنامه­ های هوش هیجانی (شات و همکاران، ۱۹۹۸) و  نگرش و انگیزش یادگیری زبان انگلیسی (گاردنر، ۱۹۸۵) را تکمیل کردند. تحلیل داده ­ها با استفاده از آزمون­ های تی گروه ­های مستقل، تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل رگرسیون چندگانه  استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که دانش ­آموزان دوزبانه در مقایسه با دانش ­آموزان یک­زبانه از تنظیم هیجانی بالاتری برخوردارند. بین نگرش نسبت به یادگیری زبان انگلیسی در دانش ­آموزان یک­ زبانه و دوزبانه تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین بین هوش هیجانی دانش­ آموزان یک­زبانه و دو­زبانه تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰/۰۱ >p).   نتیجه­ گیری: نگرش نسبت به زبان انگلیسی پیش ­بینی­کننده موفقیت تحصیلی دانش ­آموزان است اما متغیر هوش هیجانی پیش­ بینی کننده موفقیت تحصیلی در درس زبان انگلیسی نیست؛ در نتیجه تغییر نگرش ­های دانش ­آموزان فارسی­ زبان نسبت به اهمیت و ضرورت یادگیری زبان انگلیسی می­ تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

Monolingual ، bilingual ، emotional intelligence ، attitude ، یک زبانه ، دو زبانه ، هوش هیجانی ، نگرش نسبت به زبان انگلیسی