تاثیر شن بازی درمانی بر کاهش نشانه های تکانشگری و نارسایی توجه در کودکان پسر مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی
محل انتشار: فصلنامه سلامت روان کودک، دوره: 5، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 239
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHILD-5-2_005
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی یکی از رایج ترین اختلال های دوره کودکی است که مشکلات فراوانی را برای کودک و خانواده او ایجاد می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شنبازی بر کاهش نشانه های تکانش گری و نارسایی توجه در کودکان پسر مبتلابه اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش تمامی کودکان پسر ۷-۵ ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی در مهدکودک های شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۵ بود که تعداد ۲۰ نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و گواه (۱۰ نفر) جای دهی شدند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس نارسایی توجه- فزون کنشی اسپیرافکین و گادو (۱۹۸۴) و مجموعه نشانه های چهارمین راهنمای آماری و تشخیصی اختلال های روانی (انجمن روان پزشکی آمریکا، ۲۰۰۰) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.
یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد تکنیک شن بازی بر کاهش نشانه های نارسایی توجه و تکانش گری در گروه آزمایش موثر بود (۰۰۱/۰P<).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که استفاده از تکنیک شن بازی با تقویت قشر پریفرونتال کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بر کاهش نشانه های اختلال موثر است؛ در نتیجه این شیوه می تواند به عنوان یک شیوه تکمیلی در کنار درمان های اصلی این اختلال به کار رود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عزت اله قدم پور
Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorram Abad, Iran
افسانه شهبازی راد
Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, Payam Noor University, Tehran, Iran
مارال حقیقی کرمانشاهی
Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, Islamic Azad University, Kermanshah Branch, Kermanshah, Iran
فرشته محمدی
Department of Psychology, Faculty of Social Science, Razi University, Kermanshah, Iran
نرگس ناصری
Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, Islamic Azad University Kermanshah Branch, Kermanshah, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :