بررسی اثر اسانس بنه (Pistacia atlantica Desf.) بر روی لیشمانیا ماژور در شرایط In vivo و In vitro
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 330
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-35-1_004
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400
چکیده مقاله:
شناسه دیجیتال (DOR):۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۰۵.۱۳۹۸.۳۵.۴۴.۹۳.۱.۱۵۷۶.۱۱۱ لیشمانیوز جلدی از بیماری های اندمیک و شایع در بعضی از نقاط کشورمان می باشد. استفاده از ترکیب های آنتی موان پنج ظرفیتی به عنوان داروهای خط اول درمان لیشمانیازیس جلدی همراه با محدودیت ها و عوارض جانبی متعدد است. داروهایی با منشا گیاهی می توانند جایگزین مناسبی باشند. به همین منظور در این پژوهش تاثیر اسانس بنه (Pistacia atlantica Desf.) که از گیاهان بومی کشور است بر رشد لیشمانیای ماژور در شرایط in vivo و in vitro بررسی شد. ابتدا اسانس بنه با رقت های mg/ml ۱.۵۰ تا ۱.۳۲۰۰ بر پروماستیگوت های لیشمانیای ماژور، ماکروفاژهای غیر آلوده و ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت انگل در شرایط in vitro با آزمون های MTT و فلوسایتومتری بررسی شد. میزان دوز موثر IC۵۰ بر روی پروماستیگوت های سوش استاندارد لیشمانیا ماژور (MRHO/IR/۷۵/ER)، مشخص گردید. اسانس بنه به صورت پمادی برای درمان استفاده شد. سپس موش های نژاد BALB/c به ۳ گروه ۵تایی تحت درمان با اسانس بنه به صورت پمادی و گروه درمان با گلوکانتیم به صورت تزریقی و گروه کنترل بدون درمان چهار هفته درمان، یک بار در روز در یک زمان مشخص انجام شد و برای بررسی میزان تاثیر دارو هر هفته قطر زخم، وزن موش ها و میزان مرگ و میر موش ها بررسی شد. به طوری که اسانس به صورت پمادی از افزایش قطر زخم ها جلوگیری کرد. نتایج فلوسایتومتری نشان داد که بنه توانست در ۱۰% پروماستیگوت ها ایجاد آپوپتوز کند. نتایج بدست آمده نشان داد اسانس بنه در از بین بردن لیشمانیای ماژور در ماکروفافاژ و محیط کشت فعالیت ضد لیشمانیایی مطلوبی دارد. همچنین میزان بقاء موش هایی که تحت درمان قرار گرفتند با گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دلشاد حسامی
کارشناسی ارشد، گروه انگل شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
فاطمه غفاری فر
استاد، گروه انگل شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
عبدالحسین دلیمی اصل
استاد، گروه انگل شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
وحید نصیری
استادیار، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
عزت الله قاسمی
دانشجوی دکترا، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دزفول، ایران
اوغل نیاز جرجانی
استادیار، مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :