مدلسازی بار رسوب رودخانه سودجان با استفاده از رگرسیون چند متغیره سامانه ی فازی و ارزیابی فاکتور فرسایش پذیری خاک در حوزه آبخیز سد زاینده رودعلیا

یکی از عوامل مهم معادله جهانی فرسایش خاک که نقش اساسی در بیان مقدار هدر رفت خاک دارد، عامل فرسایش پذیری خاک می باشد که مقدار عددی آن در صورت امکان با استفاده از نموگراف ویشمایر تعیین می گردد. د تحقیق حاضر سعی گردیده است الف) عامل فرسایش پذیری خاک و میزان کارایی آن در این منطقه مورد بررسی قرار گیرد، ب) با استفاده از روش های مختلف شامل رگرسیون چند متغیره، کمترین رگرسیون مربعات فازی، و سیستم استنتاج فازی، مدل های بار رسوب متناسب با شرایط منطقه ارائه گردد. در بخش نخست تحقیق، ابتدا با هم پوشانی لایه های مختلف زمین شناسی، فیزوگرافی، پوشش گیاهی و لندفرم ژئومورفیکی (درصد شیب، ارتفاع)، حوضه به واحدهای همگن تقسیم شدند، سپس در هر واحد، کلیه خصوصیات خاک و عوامل معادله جهانی فرسایش خاک تعیین گردیند. از سوی دیگر مقدار بار رسوب معلق در محل خروجی با استفاده از روش انتگراسیون عمقی برای یک دوره بارش اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که عامل فرسایش پذیری برآورد شده (از روش نموگراف ویشمایر) ۲/۱۴ برابر مقدار عامل فرسایش پذیری محاسبه شده (گرفته شده از رسوب مشاهده ای) می باشد که این اختلاف سبب بیش برآورد فرسایش توسط معادله جهانی تلفات خاک می گردد.در بخش دوم سعی گردید با استفاده از مقدار بار رسوب مشاهده شده (متغیر وابسته) و خصوصیات هیدرولوژیکی و خاکی (متغیرهای مستقل) در هر واحد همگن، متناسب با شرایط حوضه مورد مطالعه مدل سازی بار رسوب به روش های رگرسیون کلاسیک، رگرسیون کمترین مربعات فازی، و سامانه استنتاج فازی انجام گیرد. نتایج نشان داد در مدل سازی به روش های رگرسیون کلاسیک وکمترین مربعات فازی و سیستم استنتاج فازی همسبتگی بالایی بین درصد شیب، درصد سیلت، شماره منحنی، و درصد آهک به عنوان متغیر مستقل و مقدار رسوب به عنوان متغیر وابسته وجود دارد.