بررسی جوش پذیری لوله های توخالی فولاد سوپرداپلکس به روش قوس تنگستن با استفاده از آزمونهای مخرب و غیرمخرب

این مقاله به بررسی جوشپذیری نمونه های لوله توخالی فولاد سوپر-دابلکس، که جوشکاری آنها با روش قوس تنگستن انجام شده است، با استفاده از آزمونهای مخرب و غیرمخرب می پردازد. در این تحقیق نمونه هایی از لوله های توخالی فولادی سوپردابلکس با گرید، ضخامت و قطر معین، به وسیله جوشکاری قوس تنگستن و با سه پاس جوشکاری، مطابق استانداردهای معتبر جوشکاری شده است. بعد از جوشکاری با بازرسیهای غیرمخرب و مخرب جوش مورد نظر تحت بررسی و بازرسی قرارگرفته است. کیفیت جوش انجام شده این فولاد با استفاده از تستهای غیرمخرب و تستهای بررسی شده است. بازرسی های غیرمخرب به صورت بازرسی چشمی و رادیوگرافی انجام شده است، که نتایج آن از کیفیت مناسب جوشهای انجام شده حکایت دارد. علاوه بر آنالیز مواد و آزمونهای متالوگرافی برای نمونه های جوش، تست کشش، و آزمون سختی سنجی در ساعتهای مختلف انجام شده است. نتایج ارائه شده نشان دهنده جوشپذیری مناسب فولاد سوپردابلکس است. در نمونه های متالوگرافی و تصاویر بهدست آمده از میکروسکوپ نوری، درصد حجمی فاز فریت در محل جوش و اطراف آن تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

جوش پذیری ، جوشکاری GTAW ، فولاد سوپرداپلکس ، آزمونهای مخرب و غیرمخرب