مقایسه دو روش تصویرگیری T۱ با تزریق ماده حاحب و DWI در تشخیص پلاک های فعال مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از بیماری های شایع سیستم خود ایمنی می باشد که روی سیتم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد. تشخیص این بیماری در مراحل اولیه و همچنین تشخیص MS پیش رونده جهت کنترل و درمان بیماری دارای اهمیت فراوان است. امروزه سیستمهای تشخیص به کمک کامپیوتر برای کمک به پزشکان و بیماران جهت تشخیص بیماری های مختلف استفاده می شوند.موضوع: مقایسه دو روش تصویرگیری T۱ با تزریق ماده حاحب و DWI در تشخیص پلاک های فعال مولتیپل اسکلروزیس اهداف: از آنجا که تشخیص MS پیش رونده وابسته به پروتکل T۱-post contrast و تزریق ماده حاجب است، لذا این مطالعه با هدف حذف تزریق جهت تشخیص MS پیش رونده با استفاده از تصاویر MR صورت گرفته است. روش تحقیق: در این مطالعه یک سیستم CAD با استفاده از شبکه عصبی کانولوشن پیشنهاد شده است. پایگاه داده مورد استفاده در این مطالعه دارای ۲۷۶ تصویر MR است که از میان آنها ۱۰۸ تصویر مربوط به بیماران مبتلا به MS و ۱۶۸ تصویر دارای MS پیشرونده هستند. بدین منظور از شبکه عصبی کانولوشن با دو مدل پیشنهادی جهت تشخیص پلاک فعال استفاده شده است. نتایج این روش با الگوریتم ماشین بردار پشتیبان مورد مقایسه قرار گرفته است. پس از آموزش مدل CNN و ارزیابی آن توسط سه شاخص صحت، حساسیت و تشخیص پذیری انجام شده است. نتایج: نتایج ارزیابی سیستم پیشنهادی شامل صحت، حساسیت و تشخیص پذیری به ترتیب ۹۲.۲۷، ۸۸.۰۲ و ۹۵.۰۳ به دست آمده است، که نشان دهنده عملکرد بالای سیستم پیشنهادی است.

کلیدواژه ها:

مولتیپل اسکلروزیس ، شبکه عصبی کانولوشن ، پردازش تصویر ، یادگیری عمیق ، ماشین بردارپشتیبان