مروری بر جداسازهای لرزه ای و انواع آن در سازه های مهندسی

تاکنون روش های بسیاری برای مقاوم سازی سازه ها در برابر زلزله ابداع شده است. برخی از روش های رایج که برای مقابله با نیروی زلزله به کار گرفته می شوند شامل نصب اعضای مهاربندی در قاب ها، قابهای خمشی، دیوارهای برشی می باشند. در روش جداسازی لرزه ای ، سازه بر روی تکیه گاه هایی که قابلیت تغییرشکل جانبی زیادی دارند قرار می گیرد. در صورت وقوع زلزله، عمده تغییرشکل ها در تکیه گاه رخ داده و سازه مانندجسمی صلب با تغییرشکل های کوچکی ارتعاش می کند. نصب جداگر باعث افزایش زمان تناوب و میرایی سازه می گردد و بدین ترتیب بجای تقویت ظرفیت باربری سازه نیاز لرزه ای کاهش می یابد .به عبارت ساده تر بجای آنکه نیروی زلزله واردسازه شده وتمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری شده و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا می شود. در روش جداساز لرزه ای چون جداساز همزمان با نیروی زلزله حرکت می کند بنابراین نیرویی که بتواند جداساز را به حالت اولیه و یا به موقعیت اولیه برگرداند وجود ندارد که این مشکل یکی از معایب جداساز لرزه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

جداساز لرزه ای ، سازه های مهندسی ، مقاوم سازی سازه ها