تولید برق از حرارت های اتلافی (WHRPG) از دیرباز درصنعت سابقه داشته ، اما دورویداد مهم در نیمه دوم قرن گذشته به این پروژه اهمیت ویژه ای بخشیده است. این دورویداد مهم بحران نفتی 1973 وپیمان کیوتودر 1997 بوده که کشور های توسعه یافته صنعتی رابه اتخاذ تدابیر نو در زمینه بهنه سازی انرزی، ابداع فنآوری های نوین وکاهش گازهای گلخانه ای سوق داده است. درپیمان کیوتومکانیزم های قابل انعطافی نظیر CDM پیش بینی گردیده که امکان اجرای پروژه های کاهش دهنده گازهای گلخانه ای نظیر پروژه WHRPG رادر کشورثالث فراهم می نماید.درکشور مانیز اخیرا پروژه WHRPG در فهرست پروژه های مورد حمایت وزارت نیرو قرار گرفته است. بهای برق خریداری از این نیروگاه اندکی بیش ازنرخ خرید برق از نیروگاهها ی سنتی و CHP ولی بسیار کمتر از نرخی می باشد که برای نیروگاههای بادی تعیین گردیده است. از آنجا که میزان حمایت از پروژه WHRPG برای توجیه پذیر نمودن آن کافی نمی باشد، پروژه WHRPG در صنعت سیمان با نیروگاه بادی از جنبه های مختلف مورد مقایسه قرارگرفته تا جایگاه پروژه WHRPG در میان پروژه های نیروگاهی تبیین وضرورت حمایت بیشتر از این پروژه مورد توجه مسؤلان امر قرار گیرد. از جمله دلائل حمایت ویژه از نیروگاههای بادی ، عدم مصرف سوخت فسیلی در این نیروگاه ، پاک بودن برق تولیدی وهزینه نسبتا زیاد سرمایه گذاری است وتعیین بهای خصوصی به سرمایه گذاری در این عرصه است. مقایسه پروژه WHRPG در صنعت سیمان با نیروگاه بادی نشان می دهد که این پروژه نیز نظیر نیروگاه بادی ضمن سرمایه بربودن، برق پاک تولید می کند ونیاز به سوخت فسیلی نداردودر نتیجه نیازمند وسزاوار همان حمایت هائی است که از نیروگاههای بادی می شو د. بعلاوه نیروگا ه WHRPG در صنعت سیمان دارای مزایا و ارجحیت های بیشمار دیگری ازجمله مداومت تولید ، تولید بر ق کم نوسان و تمیزبوده وکاهش مصرف منابع در کارخانه سیمان را نیز به دنبال دارد. بسیار بالای خریدبرق از این نیروگاههانیز درراستای توجیه پذیر نمود ن پروژه وتشویق سرمایه گذاران بخش

تولید برق از حرارت های اتلافی - بهینه سازی انرژی - توجیه پذیری – سرمایه بربودن- برق پاک – برق تمیز