تحلیل بیوانفورماتیکی نیم رخ بیان ژن در زنان دارای اختلال افسردگی اساسی

مقدمه:اختلال افسردگی اساسی، یک اختلال روانی است که در زنان دو برابر مردان رخ می­دهد. در هر دو جنس، میانگین سن مبتلایان به اختلال افسردگی اساسی حدود ۲۵ سال است. مطالعات خانوادگی و دوقلویی و اپیدمیولوژیک همه به ویژگی­ های چند­عاملی و چند­ژنی صفات روان­ پزشکی اختلال افسردگی اساسی اشاره دارند. هدف از این مطالعه، غربال­گری ژن­ های مرتبط با بیماری­ زایی اختلال افسردگی اساسی توسط بیوانفورماتیک بود. روش کار: با استفاده از داده های ریزآرایه GSE۹۸۷۹۳ از پایگاه داده GEO، ۲۲۳ ژن متفاوت بیان شده (DEGs) از مقایسه نمونه ­های زن بیمار با کنترل توسط نرم­ افزار TAC به دست آمد. ژن­ های Hub از طریق STRING و Cytoscape و سپس روش غنی­ سازی KEGG غربال­گری شدند. یافته ­ها: در مقایسه نمونه­ های زن بیمار با گروه کنترل ۱۰۳ ژن افزایش بیان و۱۲۰ ژن کاهش بیان نشان دادند. نتایج تجزیه و تحلیل غنی­ سازی مسیر KEGG و panther از مقایسه نمونه­ های زن بیمار با گروه کنترل نشان داد که DEG­ها عمدتا در مسیر سیگنال­ رسانی HIF-۱، مسیر سیگنال­ رسانی FOXO، مسیر تمایز سلول­ های Th-۱۷، مسیر سیگنال­ رسانی PI۳K-Akt، مسیر مرگ برنامه­ ریزی شده­ سلول (فروپتوزیز) و مسیر سنتز پورین­ ها مهم بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژن­ های IGF۱R و ATM با افزایش بیان و ژن GMPS با کاهش بیان برای زنان این بیماری نیز می­ تواند گزینه­ مناسبی جهت اهداف درمانی باشند. نتیجه­ گیری: ژن­ های کلیدی که با تجزیه و تحلیل داده­ های ریزآرایه در مطالعه حاضر به دست آمد، سرنخ­ های مهمی برای آشکار کردن­ ساز و کار مولکولی و درمان هدفمند بالینی افسردگی در زنان فراهم می­کند.

کلیدواژه ها:

Major depressive disorder ، Bioinformatics ، Key genes ، Gene expression ، Microarray ، اختلال افسردگی اساسی ، بیوانفورماتیک ، ژن­ های کلیدی ، بیان ژن ، ریزآرایه