تاثیر هدایت توجه اولیه بر محدودیت های توجهی مرکزی تکالیف دوگانه با سطوح دشواری متفاوت: یک مطالعه پتانسیل وابسته به رویداد

  مقدمه: نشان داده شده است که جهت ­دهی اولیه توجه به سمت موقعیت هدف موجب تسهیل پردازش­ های حسی_ادارکی هدف می­ شود. با این حال مشخص نیست که آیا توجه بینایی_فضایی تحت کنترل منابع محدود توجهی مرکزی هست یا خیر. هدف پژوهش حاضر بررسی تغییرات رفتاری و الکتروفیزیولوژیک بر اثر هدایت تسهیلی توجه اولیه بر محدودیت های توجهی مرکزی حین اجرای تکالیف دوگانه با سطوح دشواری متفاوت بود. روش کار: ۲۴ آزمودنی به طور داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه با تکالیف ساده و انتخابی گمارش شدند. از یک الگوی تکلیف دوگانه همراه با و بدون نشانه استفاده شد، که در آن تکلیف دوم ساده یا انتخابی بود و قبل از محرک نخست یک نشانه ارائه می شد. فاصله زمانی بین تکلیف اول و دوم ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰ هزارم ثانیه بود. زمان پاسخ به محرک نخست و دوم و مولفه های پتانسیل وابسته به محرک دوم ثبت و تحلیل شدند. یافته ها: الگوی ساده زمان پاسخ سریع ­تری نسبت به الگوی ترکیبی داشت. همچنین، زمان پاسخ هدف در موقعیت سازگار سریع تر از موقعیت ناسازگار بود. کمترین زمان واکنش ها مربوط به گروه ساده و بیشترین متعلق به گروه انتخابی بود. اثر اصلی الگو، گروه و فاصله زمانی بر مولفه های حسی اولیه P۱ و N۱ معنادار بود. نتیجه گیری: تسهیل مراحل حسی_ادراکی اولیه از طریق هدایت توجه به سمت موقعیت سازگار می تواند موجب کاهش تداخل تکالیف دوگانه شود.

کلیدواژه ها:

Central attentional resource ، Attention shifting ، P۱ component ، N۱ component ، تداخل تکلیف دوگانه ، انتقال توجه ، مولفه P۱ ، مولفه N۱