نجمه حمید - دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز
مجید عیدی بایگی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت حیدریه
وحید عطایی مغانلو - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، تهران
ثریا مطلبی - کارشناس ارشد مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی

چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروهدرمانیشناختی- رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی - عاطفیالیس بر منبعکنترل و پیشرفتتحصیلی دانشجویان پزشکی بود. مطالعهی حاضر یک تحقیق نیمهتجربیمیباشد که به روش آزمایشی پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و پیگیری انجام گرفته است. جامعه-ی آماری این پژوهش شامل ۶۰ دانشجوی دانشگاه علومپزشکیجندیشاپور اهواز است که بیش از سهترم مشروطی در دانشگاه داشتند. از این تعداد ۳۰ نفر که دارای منبعکنترل بیرونی بودند انتخاب شدند؛سپس بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. در مورد گروه آزمایش ۸ جلسه گروه -درمانیشناختی- رفتاری مبتنی بر رویکرد منطقی- عاطفی الیس اجرا گردید. تحلیل دادهها با استفاده ازانجام گردید . ابزار جمع آوری (MANCOVA) آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیریاطلاعات، پرسشنامهی منبع کنترل راتر و معدل تحصیلی بود.نتایج حاصل آشکار ساخت که میان گروه.(p<۰/ آزمایش و گواه از لحاظ منبعکنترل و پیشرفتتحصیلی تفاوت معنیداری وجود داشت ( ۰۰۱گروهدرمانیشناختی- رفتاری مبتنی بر رویکرد عاطفی- منطقی الیس بر منبع کنترل و پیشرفت تحصیلیدانشجویان پزشکی موثر بوده است. این نتایج در دوره پیگیری نیز مشاهده شد. این شیوهی درمان برایایجاد منبعکنترل درونی دانشجویان پزشکی و متقابلا افزایش پیشرفت تحصیلی آنها توصیه میگردد.

پیشرفتتحصیلی, دانشجویان پزشکی, گروهدرمانیشناختی- رفتاری, منبعکنترل