فاطمه صفری - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.
علی پورقصاب امیری - عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.(نویسنده مسئول)
علیرضا جهانگیری - عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.

روش حل اختلاف سازمان تجارت جهانی را نه در روش حﻘوقی محض و نه در شیوه حل اختلاف سیاسی محض میتوان آورد. و در واقع تﻘسیمبندی حﻘوق بینالملل را در این زمینه نمیتوان صادق دانست و باید تﻘسیمبندی دیگری با عنوان روش »شبه قضایی یا مختلط« ارایه کرد و سیستم حل اختلاف سازمان تجارت جهانی را منطبق با این روش دانست. دلیل این مطلب این است که روش حل اختلاف سازمان ترکیبی از روشهای مختلف است که در مجموع از هر دسته روشهای سیاسی و حﻘوقی متمایز است. آغاز پروسه رسیدگی با مشورت اجباری بین دولتهای طرف اختلاف است که یک روش سیاسی است و در پی انﻘضای مهلتی معین،تشکیل هیات رسیدگی پیشبینی شده است که نوعی نهاد قابل مﻘایسه با داوری یا حتی سازش محسوب میشود و پس از انجام وظیفه منحل میگردد به علاوه وجود رکن استینافی در این سیستم، خصیصهای کاملا قضایی به این نظام میبخشدبه. این ترتیب نهایتا نمیتوان نظام مزبور را قاطعانه در زمره شیوههای حﻘوقی یا سیاسی حل اختلاف دانست. اما باتوجه به این که نظام مزبور در پی اصلاحات دور اروگویه گرایش بیشتری به سمت قاعدهمندی و قضایی شدن یافته است و اعتبار عوامل حﻘوقی در آن بیشتر شده است، آن را روش شبه قضایی مینامیم.

سازمان جهانی تجارت. تفاهم نامه حل و فصل اختلافات تجاری, سازمان جهانی تجارت.رکن حل وفصل اختلافات, WTO