آسیب شناسی صنعت گردشگری ایران براساس مقایسه تطبیقی با کشورهای ترکیه، امارات، مالزی

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: پنجمین کنگره بین المللی توسعه کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری ایران
  • کد COI اختصاصی: ICSDA05_786
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 950
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ندا آزادهنری

دانشجوی دکتری کارآفرینی، دانشگاه تهران

چکیده

صنعت گردشگری به عنوان متنوع ترین و بزرگترین صنایع درجهان، مهمترین منبع درآمد و ایجاد فرصت های شغلی برای بسیاری از کشورهای دنیا است. این صنعت که دارای رشد سریع در توسعه اقتصادی جهان است و در تقسیم بندی جهانی پس از نفت، خودروسازی و صنعت گردشگری در رده سوم قرار می گیرد، با ایجاد بالاترین میزان ارزش افزوده به صورت مستقیم و غیرمستقیم می تواند سایر فعالیت های اقتصادی و فرهنگی را تحت تاثیر قراردهد. علی رغم وجود پتانسیل بالای فرهنگی، تاریخی و طبیعی در ایران، کشور مادر بین ۱۴۰ کشور جهان از لحاظ شاخص های چهارده گانه رقابت پذیری دارای رتبه ۸۹ می باشد. اما کشورهایی مانند ترکیه، مالزی و امارات که از شرایط مشابه فرهنگی، دینی وجغرافیایی با ایران برخوردارند رشد سریع و قابل توجهی در این صنعت داشته اند. در این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای با مرورشواهد سه کشور فوق در سیاست گذاری ووضعیت زیر ساخت های گردشگری واثرات آن ها در بهره برداری از پتانسیل ها ی موجود با ایران مقایسه شده ونتایج تحلیل گردیده است . نتایج حاکی از آن است که بطور کلی عدم سیاست گذاری صحیح، ضعف زیر ساخت ها در حوزه حمل و نقل، وجود موانع قانونی و فرهنگی مهمترین عوامل تاثیر گذار در کاهش تمایل گردشگران برای ورود به ایران است و تغییر نگرش سیاست گذاران و برنامه ریزان کلان کشور، سیاست گذاری جامع و مدیریت یکپارچه گردشگری،استاندارد سازی خدمات گردشگری و استفاده از تجارب موفق سایر کشور ها، بهبود زیر ساخت ها بویژه حمل و نقل، تغییر قوانین وتسهیل امور، مدیریت بازاریابی در حوزه گردشگری، استفاده از رویکردهای نوین در صنعت گردشگری، مدیریت نظام بانکداری جهت تسهیل امور مالی گردشگران، توسعه مشارکت بخش خصوصی و مدیریت منابع انسانی در صنعت گردشگری مهمترین راهکارهای توسعه این صنعت در ایران هستند.

کلیدواژه ها

صنعت گردشگری، زیرساخت گردشگری، سیاستگذاری گردشگری، توسعه گردشگری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.