مقایسه عملکرد و درصد اسانس چند توده ریحان در شرایط کم آبی

میزان اسانس ریحان با توجه به شرایط اقلیمی و محل رویش متفاوت است و تولید سالیانه ۱۰۰ تن اسانس از این گیاه بر اهمیت توجه به عوامل موثر بر افزایش ماده موثره آن می افزاید. این تحقیق به منظور مقایسه عملکرد و درصد اسانس شش توده ریحان در شرایط کم آبی و تراکم کاشت در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. توده های ریحان شامل افغانی سبز، قائمیه بنفش، قهجاورستان سبز، اردستان سبز، مبارکه سبز و مهیار بنفش با تراکم های ۳۰ ۵۰ و ۱۰ ۵۰ کشت شد. آبیاری به صورت قطره ای کاملا کنترل شده با استفاده از تشتک تبخیر و در سه تیمار ۶۰%،%۸۰ و%۱۰۰ آبیاری انجام شد. نتایج نشان داد که توده ها پاسخ متفاوتی به شرایط کم آبی و تراکم کاشت از خود نشان دادند بطوریکه در شرایط آبیاری ۶۰ درصد بالاترین میانگین ۲۳۴۶) گرم در مترمربع) عملکرد به توده اردستان سبز با تراکم ۵۰ ۱۰ اختصاص داشت و در شرایط ۸۰ و ۱۰۰ درصد آبیاری بالاترین میانگین (به ترتیب ۲۵۸۳ و ۲۸۹۰ گرم در مترمربع) به قهجاورستان سبز با تراکم ۵۰ ۱۰ اختصاص داشت، این در حالی بود که بالاترین میانگین اسانس در تمام شرایط آبیاری به توده افغانی سبز با تراکم ۵۰ ۱۰ اختصاص داشت.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، عملکرد ، متابولیتهای ثانویه